26 grudnia 2024: Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2024

"Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu". Wiele wysiłku wkładamy, aby na czas świąt być w stanie łaski uświęcającej - spowiedź, rekolekcje, roraty, ... Na szczęście dla wielu osób wierzących jest to równoznaczne z dobrym przygotowaniem się do świąt. No bo jeśli mam przyjąć Jezusa z radością, to moje serce nie może być mroczne i bez Boga. To On jest jest źródłem łaski i mocy. Czy zatem mogę w ten fragment mówiący o św. Szczepanie wstawić swoje imię? Czy mam świadomość, że wśród dzisiejszego "ludu" (może moich bliskich, może znajomych, może współpracowników) maja się też dokonywać znaki i cuda? Znak bliskości Pana, Jego łaski, Jego obecności. Cud przebaczenia czy pojednania. Po drugie zdanie kończące dzisiejsze pierwsze czytanie: "A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: Panie, nie poczytaj im tego grzechu". Porusza fakt, że Szczepan prawdę o przebaczeniu chce wykrzyczeć, kiedy przecież brakuje sił i tchu - za chwilę odda ducha. Ja myślę, że prawda o przebaczeniu powinna być wykrzyczana, aby każdy ją usłyszał. Im bardziej nas prześladują, tym głos niepotępiania i oddania sądu Jezusowi powinien być wyraźniejszy. Niech dziś każdy z nas - uczniów Jezusa - chce być jak Mistrz, tj. miłosierny.

"W męczeństwie Szczepana powtarza się ta sama konfrontacja między dobrem a złem, między nienawiścią i przebaczeniem, między łagodnością i przemocą, która miała swą kulminację na krzyżu Jezusa" - pp. Franciszek.

"Św. Szczepan uczy nas łączenia miłosierdzia, przepowiadania Słowa Bożego i przebaczania " - pp. Franciszek, 2022.

Duchowe Zamyślenie: Uroczystość Narodzenia Pańskiego (25.12.2024), Rok C

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2024

Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i wierność swoją
dla domu Izraela.

Rozważanie: Medytacja na Uroczystość Narodzenia Pańskiego.

  Życzenia: [Jezus się nam narodził! - Wszystkiego najlepszego na Boże Narodzenie 2024].

 Zapraszam do notki: Dlaczego Boże Narodzenie świętujemy 25 grudnia? Jak powstało Boże Narodzenie.

Ze starego modlitewnika: [Modlitwy na Boże Narodzenie].

   Do przemyślenia: Czy prawda o wcieleniu Słowa jest obecna w moim życiu duchowym?
Czy zgodnie z Ewangelią życie ludzkie (w tym dzieci poczętych) jest dla mnie święte?

Duchowe Zamyślenie: IV Niedziela Adwentu (22.12.2024), Rok C

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2024

Wyciągnij rękę nad mężem Twojej prawicy,
nad synem człowieczym,
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

  Szczęśliwe jest miejsce, w którym dokonują się rzeczy wielkie. W historii nic nie znaczące miejscowości stawały się sławne za przyczyną wielkich postaci czy wydarzeń. Tak też stało się z mizerną miejscowością Betlejem. Nie było jej na mapach. Elita tam nie bywała. Nie było wielkich pałaców czy rezydencji. A jednak to właśnie tam - w domu chleba - wypełniła się zapowiedź narodzin Mesjasza - prawdziwego władcy. To proroctwo jest dla nas ważną wskazówką, że nie musimy być wyjątkowi, aby w nas narodził się Bóg, ale musimy być wybrani. Bóg wybiera to co słabe w oczach świata. Ucieszmy się tym, że Bóg i w naszą codzienność może przynieść pokój i radość. Niech i twoje serce będzie tym miejscem szczęśliwym.

 Wiara, która rodzi szczęście? Tak, to jest możliwe! Bóg nie jest tym, który chce człowieka unieszczęśliwić. Tego uczy nas dziś postawa Maryi. Ona zaufała (zawierzyła się) Słowu Boga i pozwoliła, aby znalazło Ono wyraz w konkretnym dobru, w miłosierdziu. Kiedy człowiek zawierzy się nieskończonej miłości Boga i podejmuje Jego wolę, zwycięża.

Dialog, spotkanie, nawiedzenie, moc ... Przyjdzie niebawem! Da nam życie nowe i będziemy Go chwalili!

 Dziś zapalamy czwartą świecę w [Wieńcu adwentowym],   Świecę Miłości.

 Ze starego modlitewnika: [Modlitwa x Piotra Skargi na IV. niedzielę Adwentu.] 

W drugiej części Adwentu towarzyszą nam: [Antyfony Wielkie: 17-23 grudnia].

Od 16 grudnia trwa [Nowenna do Dzieciątka Jezus].

   Do przemyślenia: Na ile wiara znajduje swój wyraz w moim postępowaniu?

Duchowe Zamyślenie: III Niedziela Adwentu (15.12.2024), Rok C

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2024

 Oto Bóg jest moim zbawieniem,
będę miał ufność i bać się nie będę.
Bo Pan jest moją mocą i pieśnią,
On stał się dla mnie zbawieniem.

Jan Chrzciciel jest oczekiwanym Eliaszem czyli tym, kto ma przygotować drogi na przyjście Pana. I to właśnie robi - wzywa do sprawiedliwości, do uczciwego życia. Nie jest on jednak mesjaszem. To nie on oczyści to, co niedoskonałe. On zapewnia, że za nim idzie ktoś mocniejszy, prawdziwy Mesjasz. To jest dobra nowina - może być lepiej! Dopiero On - Jezus - zanurzy nas w Ducha i oczyści omłot, tak aby to co jest dobre rozwijało się ku doskonałości. Dlatego radujmy się! Niech wszystkim będzie znana nasza łagodność, radość - oraz ich źródło.

Recepta! Prawie każdy chciałby prostego rozwiązania problemu. Jakoś odpychają nas długie instrukcje. Liczymy na zwięzłe a skuteczne recepty. Taką postawę reprezentują przychodzący do Jana Chrzciciela. Ten nie daje prostych instrukcji ale wskazuje na właściwą i skuteczną receptę, na Tego, kto przyjdzie oczyścić. I choć sam proces oczyszczania może nie być przyjemny, to skutek, jakim jest zbawienia, już jak najbardziej. Jan Chrzciciel nie wymaga od swoich rozmówców rzeczy nadzwyczajnych, ale elementarnej uczciwości, rzetelności, miłosierdzia.

Przyjdzie niebawem!

 Dziś zapalamy trzecią świecę w [Wieńcu adwentowym],   Świecę Radości.

 W III niedzielę Adwentu liturgia sprawowana jest w kolorze różowym, czyli mamy Niedzielę Gaudete (radości). Powodem tej radości jest zarówno to, że do świąt jest już blisko, że Pan jest blisko, ale również, że zło jest pokonane. Natomiast różowy kolor liturgiczny, swoją symbolikę czerpie z koloru nieba o wschodzie słońca (zapowiedź dnia) lub od koloru uschniętych płatów róży (nadzieja, ulotność piękna, zaufanie Bogu dawcy życia). Wyraża radość z bliskości świąt, radość o owoców wypływających z tego czasu.

 W kościele czytamy: List pasterski nowego arcybiskupa metropolity warszawskiego abp. Adriana Galbasa.

Od 16 grudnia trwa [Nowenna do Dzieciątka Jezus].

 Wchodzimy w drugi okres Adwentu a w nim towarzyszą nam: [Antyfony Wielkie: 17-23 grudnia].

Ze starego modlitewnika: [Modlitwa x Piotra Skargi na III. niedzielę Adwentu.] 

   Do przemyślenia: Czy działanie Jezusa przyjmuję jako prowadzące do radości?

Duchowe Zamyślenie: II Niedziela Adwentu [Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP] ] (8.12.2024), Rok C

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2024

Gdy Pan odmienił los Syjonu,
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu,
a język śpiewał z radości.

Droga! Taka jest ważna, która prowadzi do celu. Z drugiej strony, dzisiejsza ewangelia pokazuje, że dla przychodzącego Jezusa, to my jesteśmy celem. Stąd wypływa wołanie, aby przychodzącemu Panu przygotować drogę, bo bardzo potrzebujemy Jego obecności.  Nie jest tak, że Bóg nie byłby w stanie do nas przybyć, ale kiedy się przygotujemy, więcej skorzystamy. Lepiej wcześniej wyzdrowieć niż cierpieć z powodu powikłań. Czas łaski, czasem zbawienia. Pozwólmy, aby miłość Chrystusa i nas ożywiła.

Przygotować drogę. Bóg może odmienić los człowieka wlewając w jego serce miłość, ożywiając nadzieję i umacniając wiarę. Przychodząc do człowieka z darem łaski proponuje mu nowe życie. Życie wolne od lęku i beznadziei - choć nie zawsze wolne od cierpienia. Dla Boga bowiem najważniejsze jest to, aby człowiek odkrył w Nim wspomożyciela i fundament dla szczęśliwego życia. Pozwólmy, aby Chrystusowa miłość nas ożywiała. Nich ten co zapoczątkował w nas dobre dzieło wiary, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa. Tak jak do Jana, w konkretnym czasie historii, zostało skierowane Słowo, aby głosił nawrócenie, tak i dziś Bóg kieruje swoje Słowo  do ciebie, powierzając ci konkretną misję.  Wyrównaj drogę dla Pana, pozwól Mu przyjść.

 Dziś zapalamy drugą świecę w [Wieńcu adwentowym], Świecę Pokoju.

 W II niedzielę Adwentu, obchodzimy po raz 25. Dzień modlitwy i pomocy materialnej Kościołowi na Wschodzie organizowany przez Zespół Pomocy Kościołowi na Wschodzie przy Konferencji Episkopatu Polski. -> zob. info. Pamiętajmy o naszych siostrach i braciach, którym przyszło żyć w trudniejszych od nas okolicznościach.

 Ze starego modlitewnika: [Modlitwa na Niedzielę II. Adwentu.]

Dziś, tj. 8 grudnia przypada Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP. Dzisiejsza uroczystość zgodnie z aktualnymi normami liturgicznymi (pierwszeństwo świąt w kalendarzu liturgicznym) powinna ustąpić miejsca celebracji Niedzieli Adwentu i być przeniesiona na najbliższy dzień wolny, czyli na jutro (tak jest w większości krajów). Jednak w Polsce jest dyspensa Stolicy Apostolskiej (zd. 9 kwietni 2013) i liturgia jest z Niepokalanego Poczęcia. Należy tylko II czytanie wziąć z niedzieli Adwentu, oracja modlitwy powszechnej jest kolektą z niedzieli, w homilii należy nawiązać do Adwentu i przynajmniej jedno wezwanie w modlitwie powszechnej ma dotyczyć Adwentu.

 Ze starego modlitewnika: [Modlitwy w dzień Niepokalanego Poczęcia.]

13 grudnia przypada kolejna rocznica wprowadzenia w Polce stanu wojennego. Pamiętajmy w swoich modlitwach o Polsce, o poległych, dotkniętych represjami - o pokój serca oraz o nawrócenie wszystkich czynnie zaangażowanych w zło komunizmu. Można włączyć się w akcję IPN-u "Ofiarom stanu wojennego. Zapal światło wolności".

14 grudnia w Archikatedrze św. Jana Chrzciciela będzie miał miejsce ingres ks. abp. Adriana Galbasa. Ks. Kardynał skierował do nas słowo: [Słowo kard. Kazimierza Nycza przed ingresem do archikatedry warszawskiej nowego arcybiskupa]. Jest też wersja live: -> Słowo kard. Kazimierza Nycza do diecezjan [wideo]. Warto się z nm zapoznać.

Dla wybierających się na ingres [Komunikat przed ingresem abp. Adriana Galbasa SAC do archikatedry warszawskiej].

   Do przemyślenia: Czy poważnie przyjmuję wezwanie do "przygotowania Panu drogi"?

Duchowe Zamyślenie: I Niedziela Adwentu (1.12.2024), Rok C

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2024

Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
pokornych uczy dróg swoich.

Odwiedziny czy gościna? Czas Adwentu stawia przed nami poważne wyzwanie-pytanie. A mianowicie, czy tak naprawdę chcemy krótkich odwiedzin Jezusa w naszym życiu, czy chcemy aby w naszym domu zamieszkał? Pierwsze, choć wymaga wiele przygotowań i porządków, ostatecznie staje się miłym przeżyciem i łatwo zaciera się wśród innych miłych. Drugie wymaga stałej więzi, relacji, która wpisuje się w naszą codzienną egzystencję. Ja w tegorocznym Adwencie chcę na nowo pogłębić (ożywić w sobie) tajemnicę wcielenia. Do czego i was zapraszam.

Jeśli ktoś jest dla nas ważny, to czas do spotkania z nim, jest czasem oczekiwania, tęsknoty, przygotowania. Takim duchowym czasem jest adwent. Czas kształtowania wrażliwości na obecność i przychodzenie Pana. Dlatego dzisiejsza liturgią słowa pyta nas o to, jaki obraz Boga mamy. Czy widzimy w Nim tego, który jest dobry, który przynosi zwycięstwo? Z Nim możemy stawać się coraz doskonalsi. Zatem czuwanie i modlitwą stają się dla nas szczególną pomocą (darem), aby nie dać się zaskoczyć nieprzygotowanym. Pomagają zachować nadzieje w sercu. Niech to zaproszenie będzie przez nas podjęte z zaufaniem w moc Boga.

Wzrost miłości - tego pragnie chyba każdy z nas. Pan przychodzi, aby ją w nas pomnożyć. Dobry czas.

 Dziś rozpoczynamy [Adwent 2024], a wraz z nim nowy Rok Liturgiczny (C). Warto zaznaczyć ten czas przez praktyki duchowe: kalendarz adwentowy, wieniec adwentowy, drzewko Jessego, udział w roratach, rekolekcje [Propozycje na rekolekcje adwentowe w sieci (Adwent 2024)].

Polecam [Kard. C.M. Martini: Modlitwa na początek Adwentu] oraz [Modlitwa na początek Adwentu].

 Dziś zapalamy pierwszą świecę w [Wieńcu adwentowym], Świecę Nadziei.

Wraz z początkiem Adwentu w Kościele w Polsce, pod hasłem „Pielgrzymi nadziei", rozpoczął się nowy rok liturgiczny i duszpasterski. Informacje można znaleźć na stronie internetowej sekretariatu Komisji Duszpasterstwa KEP: duszpasterstwo.episkopat.pl. Celami programu duszpasterskiego na rok 2024/2025 jest budzenie nadziei w wiernych oraz stawanie się, przez wszystkich ochrzczonych, znakiem nadziei dla świata, a więc zapalanie pochodni tam, gdzie panuje ciemność.

Tematycznie ze starych modlitewników: [Dawne modlitwy na Adwent].

 6-go grudnia patronem dnia jest [Św. Mikołaj: święty Zachodu i Wschodu], w naszej parafii będziemy przeżywać odpust parafialny. Warto poznać sylwetkę i życiorys tego wielkiego świętego Kościoła, aby wyzwolić się z infantylnego obrazu św. Mikołaja kreowanego przez komercję. Zachęcam do skorzystania z modlitw ze starych modlitewników [Modlitwy do św. Mikołaja biskupa.] lub z [Modlitw o wstawiennictwo św. Mikołaja].

   Do przemyślenia: Jak rozumiem sformułowanie "czas łaski"?

Duchowe Zamyślenie: Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (24.11.2024), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2024

Twój tron niewzruszony na wieki,
Ty od wieków istniejesz, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary,
Twojemu domowi przystoi świętość,
po wszystkie dni, o Panie.

Raczej nie jest możliwe policzyć, ile to już razy w Modlitwie Pańskiej prosiłeś "przyjdź Królestwo Twoje"? Ile razy mówiłeś "bądź wola Twoja"? Słowa te wypowiadane bez namysłu - stają się banałem. Wypowiedziane z wiarą - odmieniają wszystko. Dzisiejsza uroczystość przypomina nam, że takiego wołania nigdy za mało. Bo świat, ale i często nasze serca, nie chce królowania Chrystusa. Skłonni jesteśmy forsować naszą wolę, niż iść za Bożą. A początek dobrych duchowych zmian to wyznanie "Jezu, króluj w moim życiu!". Czy jesteśmy do tego skłonni, to znaczy czy chcemy? Od tego wiele zależy. Jezus to dobry król. On jest Alfą i Omegą, tym, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogącym.

 Potęga! Uroczystość dzisiejsza, na koniec roku liturgicznego, pyta każdego z nas o to, kto lub co w nas panuje? Czy panuje we mnie Jezus i Jego łaska, czy panuje we mnie moje wyobrażenie na temat Jezusa lub może ja sam? Tylko Jezus daje to co trwałe. Tylko On jest fundamentem. To co nie jest oddane Jego panowaniu koniec koniem obróci się w popiół. Jeśli nie zakróluje w nas miłosierna, ale rozumna, miłość, pokój, wiara, ... to nasze życie nie będzie miało nic z potęgi ani trwałości. Jezus przychodzi do każdego z nas w prawdzie. Przed Nim nie udamy innych niż rzeczywiście jesteśmy. Niech zatem w nas króluje, abyśmy mieli udział w Jego Królestwie!

Kto panuje w moim życiu? Porządek, miłość, pokój, ład, nadzieja ...? Czy może strach, grzech, bałagan, egoizm ...? Dobry król = dobre rządy! Wybierz Jezusa Królem twojego wczoraj, dziś i jutra. Przyjmij obywatelstwo Jego królestwa.

 Dziś w Kościele obchodzimy Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. Umieszczenie tej uroczystości na końcu kalendarza wiąże się z biblijnym rozumieniem czasu i odzwierciedla zarazem sens roku liturgicznego, który jakby odtwarza najważniejsze zdarzenia w dziejach zbawienia. Jest to stosunkowo młoda uroczystość bo wprowadzona przez Piusa IX w 1925 r. encykliką Quas primas. Więcej w temacie -> zob. np tu "Odnowić wszystko w Chrystusie! – to istota Uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata" (ekai.pl).

 Dziś, w diecezjach na całym świecie, właśnie w uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, obchodzimy, pod hasłem "Ci, co zaufali Panu, idą bez znużenia (por. Iz 40, 31)", 39. Światowy Dzień Młodzieży (przeniesienie z terminu z Niedzieli Palmowej to decyzja pp. Franciszka z 2020r). Specjalne orędzie na ten dzień przygotował tradycyjnie papież Franciszek [-> Orędzie pp.  Franciszka na XXXIX Światowy Dzień Młodzieży].

Tematycznie ze starych modlitewników: [Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata ( modlitwy)]. Warto też świadomie ponowić dziś [Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana].

  Dziś też można zyskać [Odpust za publiczne odmówienie „Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Jezusowi Chrystusowi Królowi”.]

   Do przemyślenia: Czy Jezus rzeczywiście króluje w moim życiu?

Duchowe Zamyślenie: XXXIII Niedziela zwykła (17.11.2024), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2024

Ty ścieżkę życia mi ukażesz,
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz
po Twojej prawicy.

Gotowość! Niby do wszystkiego staramy się być profesjonalnie przygotowani. Ale, o dziwo, najważniejszy egzamin naszego życia nie dotyczy tego świata. Nie znamy jego terminu. Nie możemy dać się zaskoczyć. A jest to egzamin z miłości. Egzamin, który zdamy stając na sądzie Bożym. Egzamin, do którego przygotowujemy się całe życie czyniąc miłosierdzie. Najpiękniejsze w nim jest to, że spotkamy najcudowniejszą komisję egzaminacyjną. A serce przewodniczącego tej komisji pełne jest miłości i miłosierdzia.

Nie tak rzadko, kiedy współczesny człowiek myśli o końcu świata, przed jego oczami jawią się katastroficzne sceny z filmów a w jego sercu może rodzić się niepewność i strach. Nie to jest tematem dzisiejszej liturgii słowa. Bo w niej słyszymy o przychodzącym Panu, pełnym chwały i majestatu, który odnosi zwycięstwo nad tym, co jest zagrożeniem dla człowieka. Bóg nie chce, aby człowiek żył w lęku. Końcówka roku liturgicznego zawsze podprowadza nas pod pytanie: "Czy jestem gotowy na spotkanie z Bogiem? Czy żyję nadzieją na życie wieczne? Czy zbawienie jest moim celem życiowym?". Niech postawą, którą podejmiemy, będą słowa: "Strzeż mnie, mój Boże, Tobie zaufałem".

  Dziś, pod hasłem, "Modlitwa ubogiego dociera do Boga (por. Syr 21, 5)", obchodzimy VIII Światowy Dzień Ubogich (owoc roku miłosierdzia). Warto zapoznać się z papieskim Orędziem na Światowy Dzień Ubogich. Przedostatnia niedziela roku liturgicznego jest wielkim pytaniem o troskę o ubogich w naszym życiu, a jednocześnie jest okazją do dobrych postanowień na nowy rok. Poczujmy się wezwani do prawdziwie chrześcijańskiego stylu życia, gdzie troska o ubogich zawsze jest ważna. Niech nam patronują i nas inspirują święci: św. Matka Teresa z Kalkuty, św. br. Albert Chmielowski.

W trzecią niedzielę listopada (w tym roku 17 listopada) przypada Światowy Dzień Pamięci o Ofiarach Wypadków Drogowych. Szczególnie w tym dniu pamiętajmy w modlitwie o tych, którzy zginęli lub doznali obrażeń ciała w wypadkach na drogach, ale także o ich rodzinach i bliskich, przeżywających z tego powodu tragedie rodzinne i osobiste. 

Modlitwy ze starych modlitewników: -> [Modlitwy za kapłanów i o powołania] -> Jezus Dobry Pasterz: [Modlitwy do Pana Jezusa Dobrego Pasterza].

   Do przemyślenia: Czy postrzegam Jezusa jako tego, który jest dobry?
Czy żyję nadzieją życia wiecznego?

Duchowe Zamyślenie: XXIX Niedziela zwykła (20.10.2024), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2024

Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska
według nadziei, którą pokładamy w Tobie.

 Pokusa wielkości jest gdzieś głęboko wpisana w życie człowieka. Pokusa ta dotyczy szukania wielkości poza Bogiem albo przy wykorzystaniu Boga wyłącznie do swoich planów. Pismo Święte wprost zaprasza - "niech was pociąga to co pokorne" - a my tak często tracimy wszystkie siły i czas na pogoń za mega hiper super wielkościami. Tak często zapominamy, że to Bóg jest naszą pomocą i tarczą i w Nim mamy pokładać nadzieję. Stajemy się wielkimi, kiedy zaczynamy być do Niego podobni. Poczujmy się zaproszeni i przynagleni, abyśmy mocno trwali w wierze, tj. w pełnej miłości relacji z żywym Jezusem. W Nim dostępujemy miłosierdzia! On uczy nas co to znaczy służyć! Chciejmy Go naśladować.

Pokora! Słuchając dzisiejszej ewangelii możemy poczuć ciarki na plecach. Bo oto Jezus zaprasza do dwóch nieprzyjemnych postaw: niewolnik, sługa. Może w nas zrodzić się bunt, bo każdy chciałby coś (a czasem bardzo dużo) w świecie znaczyć. Jednak Jezus nie zaprasza nas do degradacji, ale chce wskazać nam właściwe motywacje. Bo często nie wiemy o co prosimy. Dziś jesteśmy zaproszeni, aby naszym calem życiowym było naśladowanie Jezusa. To jest jest pierwszym "niewolnikiem, sługą", to On jest dla nas źródłem miłosierdzia. Słonecznik nie jest słońcem, ale wskazuje na słońce i ku niemu rośnie. Chrześcijanin ma wskazywać na Jezusa i ku Niemu wzrastać. Prawdziwą wielkością jest być zdolnym do miłości.

Przeżywamy październik -> miesiąc modlitwy różańcowej. Zobacz -> [Różaniec - co i jak? Papieże o różańcu. Jak odmawiać? Rozważanie] oraz [Rozważania różańcowe on-line].

Zaproszenie: [W październiku (i nie tylko) - zyskaj odpust za modlitwę różańcową (zupełny lub częściowy)]. Zachęta do modlitwy   [Modlitwy do Matki Bożej Różańcowej].

Dziś Kościół Powszechny obchodzi 98. Światowy Dzień Misyjny, nazywany w Polsce Niedzielą Misyjną. To dzień modlitwy i wsparcia materialnego misji na świecie.  Tegoroczne obchody odbywają się pod hasłem „Idźcie i zapraszajcie wszystkich na ucztę”. Zachęcam do zapoznania się z Orędziem pp. Franciszka na Światowy Dzień Misyjny. W Polsce Niedziela Misyjna rozpoczyna Tydzień Misyjny. Jest to zarazem święto patronalne Papieskich Dzieł Misyjnych.

Dziś w Watykanie papież Franciszek dokonał kanonizacji. Mamy 14 nowych świętych: Emanuela Ruiza Lópeza i 7 towarzyszy oraz Franciszka, Abdela Mooti i Rafaela Massabki (11 męczenników z Damaszku, zabitych w Syrii za odmowę wyrzeczenia się wiary i przejścia na islam [zob. -> pch24.pl oraz opoka.org.pl]) oraz Józefa Allamano (założyciela Instytutu Misjonarzy Matki Bożej Pocieszenia), Marię-Leonię Paradis (kanadyjską zakonnicę, założycielkę Zgromadzenia Ubogich Sióstr Świętej Rodziny) oraz Helenę Guerra (założycielkę Zakonu Sióstr Oblatek Ducha Świętego). Ci nowi święci żyli stylem Jezusa: służbą. Watro zapoznać się z papieską homilią.

   Do przemyślenia: Jak wypełniam moje codzienne obowiązki?
Co czynię, by naśladować wzór Jezusa, pokornego Sługi?
Co w moim sposobie traktowania ludzi przeważa: wywyższanie się nad innych czy pokora?