26 grudnia 2023: Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2023

"Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu". Wiele wysiłku wkładamy, aby na czas świąt być w stanie łaski uświęcającej - spowiedź, rekolekcje, roraty, ... Na szczęście dla wielu osób wierzących jest to równoznaczne z dobrym przygotowaniem się do świąt. No bo jeśli mam przyjąć Jezusa z radością, to moje serce nie może być mroczne i bez Boga. To On jest jest źródłem łaski i mocy. Czy zatem mogę w ten fragment mówiący o św. Szczepanie wstawić swoje imię? Czy mam świadomość, że wśród dzisiejszego "ludu" (może moich bliskich, może znajomych, może współpracowników) maja się też dokonywać znaki i cuda? Znak bliskości Pana, Jego łaski, Jego obecności. Cud przebaczenia czy pojednania. Po drugie zdanie kończące dzisiejsze pierwsze czytanie: "A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: Panie, nie poczytaj im tego grzechu". Porusza fakt, że Szczepan prawdę o przebaczeniu chce wykrzyczeć, kiedy przecież brakuje sił i tchu - za chwilę odda ducha. Ja myślę, że prawda o przebaczeniu powinna być wykrzyczana, aby każdy ją usłyszał. Im bardziej nas prześladują, tym głos niepotępiania i oddania sądu Jezusowi powinien być wyraźniejszy. Niech dziś każdy z nas - uczniów Jezusa - chce być jak Mistrz, tj. miłosierny.

"W męczeństwie Szczepana powtarza się ta sama konfrontacja między dobrem a złem, między nienawiścią i przebaczeniem, między łagodnością i przemocą, która miała swą kulminację na krzyżu Jezusa" - pp. Franciszek.

"Św. Szczepan uczy nas łączenia miłosierdzia, przepowiadania Słowa Bożego i przebaczania " - pp. Franciszek, 2022.

Duchowe Zamyślenie: Uroczystość Narodzenia Pańskiego (25.12.2023), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2023

Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i wierność swoją
dla domu Izraela.

Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem,
będzie sprawiedliwie sądził ludy.

  Rozważanie: Medytacja na Uroczystość Narodzenia Pańskiego.

  Życzenia: [Jezus się nam narodził! - Wszystkiego najlepszego na Boże Narodzenie 2023].

 Zapraszam do notki: Dlaczego Boże Narodzenie świętujemy 25 grudnia? Jak powstało Boże Narodzenie.

Ze starego modlitewnika: [Modlitwy na Boże Narodzenie].

   Do przemyślenia: Czy prawda o wcieleniu Słowa jest obecna w moim życiu duchowym?
Czy zgodnie z Ewangelią życie ludzkie (w tym dzieci poczętych) jest dla mnie święte?

Duchowe Zamyślenie: IV Niedziela Adwentu (24.12.2023), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2023

Na wieki będę sławił łaski Pana,
moimi ustami będę głosił Twą wierność przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: „Na wieki ugruntowana jest łaska”,
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.

  Końcówka Adwentu to ponowne przypomnienie o wierności i dobroci Boga. Maryja uczy nas, że warto na tej wierności zbudować swoje życie, że warto Bogu zaufać. Panie! Chcemy Ci służyć! Niech nam się stanie według Twego Słowa! Maryjo ucz nas z uwielbieniem przyjmować do naszego życia Jezusa, naszego Zbawiciela.

Kiedy myślimy, kim jest Bóg, oczywistością wydaje się, że jest Tym, dla którego nie ma niczego niemożliwego. Jednak kiedy dochodzi do konkretów, czyli kiedy zastanawiamy się nad naszym własnym życiem, często brak jest nam takiej pewności. Dlatego dziś Maryja uczy nas zawierzenia Bożemu Słowu. Uczy nas, że Boże Słowo ma moc odmienić nasze życie na dobre. Bo dla Boga nie ma nic niemożliwego - bo przecież jest Bogiem.  On jest wierny swojemu przymierzu z człowiekiem, wierny Swojemu Słowu. Niech i w naszym sercu zrodzi się decyzja na powiedzeniu Bogu "TAK, FIAT, NIECH MI SIĘ TAK STANIE". Wczuj się w te słowa Maryi, niech staną się twoimi. W tym Adwencie wysłuchałeś wiele proroctw, wiele Słowa Bożego. Podejmij decyzję i powiedz Bogu, aby i tobie stało się według tego Słowa. Niech Ono i w twoim życiu się wypełni i w twoje życie się wcieli.

 "O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, Twą wierność będę głosił moimi ustami" - dzisiejszy refren psalmu zaprasza nas do świadectwa o działaniu Boga w naszym życiu. Bóg jest dobry i chce naszego dobra. Bez Jego obecności, żadne dobro w nas nie wyda właściwych owoców. Jesteśmy zatem zaproszeni, aby na nowo uwierzyć, że dla Niego nie ma nic niemożliwego. To widzimy w osobie Maryi, która ufa Bogu i przyjmuje w miłości Jego wolę. Pozwala, aby Duch Święty zapoczątkował w niej nowe życie. I nas powinien przeniknąć Duch Święty, bo tylko w ten sposób może On nas uświęcić. Niech wstawiennictwo Maryi pomoże nam podjąć decyzję, aby na to działanie Boga w naszym życiu się zgodzić. Dzisiejsza Modlitwa po Komunii wyraża głęboką prośbę, aby wraz ze zbliżającym się świętem wzrastała nasza gorliwość. Przyjmijmy dar łaski, niech ona nas wypełni, niech ON nas wypełni. Marana tha! <>< 

Dziś zapalamy czwartą świecę w [Wieńcu adwentowym],   Świecę Miłości.

Ze starego modlitewnika: [Modlitwa x Piotra Skargi na IV. niedzielę Adwentu.]

   Do przemyślenia: Jak przeżyłem tegoroczny Adwent? Czy przygotowałem się na święta?
Jak wygląda moja modlitwa?
Czyjego wsparcia szukam w chwili wątpliwości czy w kryzysach wiary?
Jak dbam o stan łaski uświęcającej?

Duchowe Zamyślenie: III Niedziela Adwentu (17.12.2023), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2023

Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
święte jest imię Jego.
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, co się Go boją.

  Gaudete! Radujcie się! To wezwanie rozpoczyna dzisiejszą liturgię. A gdzie szukać powodów do tej radości? Otóż, Pan jest blisko! Tuż tuż. Dla chrześcijan to niewyczerpalne źródło radości i nadziei. Wchodzimy w drugą część Adwentu. Liturgia będzie nas zapraszać do zachwycenia się tajemnicą wcielenia, aby Słowo Odwieczne wcieliło się w naszą doczesność. Aby było widać, że żyjemy zjednoczeniem z Jezusem.

Dziś szczególnym wyzwaniem staje się dla nas drugie czytanie, wraz ze szczególnymi słowami "zawsze", "nieustannie" i "w każdym położeniu". Nasza codzienność bardzo często pokazuje, że tak często brak nam stałości i wytrwałości. Nasza modlitwa okazuje się być czymś w "międzyczasie" w "wolnej chwili" a nie czymś nieustannym. Podobnie radość czy wdzięczność nie zawsze jest naszym udziałem. Dlaczego to tak często nie dzieje się w naszym życiu i jak to zmienić? Bo tę przemianę w nas może sprawić tylko Jezus - posłany i namaszczony, aby nieść ukojenie i zwiastować Dobrą Nowinę wszystkim. Jan chrzci wodą - to dla mnie obraz ludzkich wysiłków i działań - choć dobre to jednak zawsze ograniczone. Ale Jan zna swoje ograniczenia i potrafi wskazać na tego, który będzie chrzcił Duchem Świętym. Czy go rozpoznamy? Czy przyjmiemy Go do naszego życia?

"Raduj się, duszo, w Bogu, Zbawcy moim" - dzisiejszy refren psalmu pięknie wskazuje na źródło chrześcijańskiej radości. Jest Nim zbawiający Bóg, ten który jest bliskim. Kiedy w naszym sercu panuje mrok, smutek, bezradność, lęk - przychodzący Jezus przynosi na to lekarstwo. Tak jak wschodzące słońce przezwycięża ciemności nocy, tak Jezus przynosi światu nadzieję i radość. Marana tha!

 Dziś zapalamy trzecią świecę w [Wieńcu adwentowym],   Świecę Radości.

 W III niedzielę Adwentu liturgia sprawowana jest w kolorze różowym, czyli mamy Niedzielę Gaudete (radości). Powodem tej radości jest zarówno to, że do świąt jest już blisko, że Pan jest blisko, ale również, że zło jest pokonane. Natomiast różowy kolor liturgiczny, swoją symbolikę czerpie z koloru nieba o wschodzie słońca (zapowiedź dnia) lub od koloru uschniętych płatów róży (nadzieja, ulotność piękna, zaufanie Bogu dawcy życia). Wyraża radość z bliskości świąt, radość o owoców wypływających z tego czasu.

Od 16 grudnia trwa [Nowenna do Dzieciątka Jezus].

Ze starego modlitewnika: [Modlitwa x Piotra Skargi na III. niedzielę Adwentu.]

   Do przemyślenia: Co jest dla mnie powodem najgłębszej radości?
Czy wiara jest źródłem mojej radości?
Czym najbardziej cieszę się w moim przeżywaniu wiary?
Jakie daję świadectwo o Jezusie?
Jak wygląda plan mojego duchowego rozwoju?

Duchowe Zamyślenie: II Niedziela Adwentu (10.12.2023), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2023

Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość,
a śladami Jego kroków zbawienie.

  Pan jest blisko! Pan przychodzi z wielką mocą! Może warto wyczulić się n tą obecność i te przyjścia. Bo wcale nie tak rzadko, Pan przychodzi w sposób niezwykle delikatny, możliwy do przyjęcia tylko za sprawą miłości. Przychodzi np. w słowie czy sakramencie i zaprasza - "przyjmij mnie z miłością". Ale przychodzi też w bliźnim prosząc, "okaż mi miłosierdzie". To jest moc, którą Pan przynosi. Okazana miłość, która czyni nas mocnymi, która uaktywnia cały potencjał dobra w nas. Pan przychodzi do Ciebie. Niech to spotkanie przemieni twoje dziś i jutro.

Różnymi drogami człowiek chodzi. Różne drogi buduje. Czasem te szybkie i wygodne wcale nie prowadzą tam, gdzie chcielibyśmy się dostać. To co najważniejsze jest w pojęciu "droga" jest łączenie - punktu wyjścia z celem. I choć ludzkie drogi nie są drogami Boga  to ten obraz pozostaje prawdziwy - różne są tylko działania - bo działa Bóg a nie człowiek. Celem jest spotkanie z Bogiem. Punktem wyjścia ludzka słabość. Ludzkie drogi - sposoby działania czy wartościowania - na nic się tu nie sprawdzają. Potrzebujemy Bożych dróg - bez barier, bez utrudnień - dróg solidnych, mocnych i bezpiecznych. Potrzebujemy usłyszeć Jego głos. Takim świadkiem jest dla nas dziś Jan Chrzciciel. Pokazuje on, że potrzebny jest w życiu człowieka taki czas pustyni, aby usłyszeć głos Pana, tak aby pełnić Jego wolę. Konieczne jest doświadczenie spotkania z Bogiem, który umacnia.

A o co chodzi z tym równaniem drogi? Wg mnie chodzi o czas i pragnienie spotkania. Im lepsza droga - tym szybciej dochodzi do spotkania. Jak dla mnie chodzi więc o taką decyzję, że mówię Bogu, że pragnę się z Nim jak najszybciej spotkać. I na 100% Bóg dopełni braków. Nie powie "droga nie skończona, odłożymy spotkanie" - raczej sam dokończy drogę. Taki jest Bóg - dobry, mocny i bliski. Poza tym, nasze drogi zawsze mają być drogami miłości. Marana tha.

 "Oto wasz Bóg! oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę." - to słowo niesie prawdziwe pocieszenie. Bo kiedy człowiek żyje w smutku, potrzebuje pocieszenia. Kiedy jest słaby, potrzebuje umocnienia. Kiedy jest zniewolony, potrzebuje wyzwolenia. Dlatego Jezus przychodzi do nas z Dobrą Nowiną. On jest Zbawicielem i Odkupicielem człowieka. On przynosi nam upragnione szczęście. Marana tha!

 Dziś zapalamy drugą świecę w [Wieńcu adwentowym], Świecę Pokoju.

 W II niedzielę Adwentu, obchodzimy po raz 24. Dzień modlitwy i pomocy materialnej Kościołowi na Wschodzie organizowany przez Zespół Pomocy Kościołowi na Wschodzie przy Konferencji Episkopatu Polski. -> zob. info. Pamiętajmy o naszych siostrach i braciach, którym przyszło żyć w trudniejszych od nas okolicznościach.

 Ze starego modlitewnika: [Modlitwa na Niedzielę II. Adwentu.]

13 grudnia przypada kolejna rocznica wprowadzenia w Polce stanu wojennego. Pamiętajmy w swoich modlitwach o Polsce, o poległych, dotkniętych represjami - o pokój serca oraz o nawrócenie wszystkich czynnie zaangażowanych w zło komunizmu. Można włączyć się w akcję IPN-u "Ofiarom stanu wojennego. Zapal światło wolności".

   Do przemyślenia: W jakich sytuacjach życia rozpoznaję Jezusa jako pasterza, który wskazuje mi drogę?

Duchowe Zamyślenie: I Niedziela Adwentu (03.12.2023), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2023

Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy,
nad synem człowieczym,
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

 Zaczynamy czas Adwentu. Niejako jest to okazja na nowy początek, bo nowy rok liturgiczny, ale każde spotkanie z Panem jest okazją na nowy początek. To On jest źródłem nowości i odnowy. To Jego nam potrzeba, kiedy doskwiera nam to co stare, umierające. Postawa adwentowa to postawa ciekawości, otwartości, tęsknoty i nadziei. Jesteśmy wezwani do czuwania, ale nie biernego i bezradnego, tylko czuwania aktywnego, w którym pozwalam Bogu, żeby mi pomógł.

Wcale nie tak rzadko naszym doświadczeniem jest to, że zwyczajnie nam nie idzie. Żyjemy z dnia na dzień, biegając od obowiązku do obowiązku. Łatwo jest wtedy zagubić sens czy cel naszych działań. Łatwo żyć minimalizmami. Dlatego dziś słowo na początek Adwentu przypomina mam, że Bóg jest dobry i wierny. Jesteśmy zaproszeni do czujności i gotowości na spotkanie z Nim - zarówno w wieczności jak i w codzienności, kiedy przychodzi do nas w sakramencie, słowie, bliźnim. On nigdy nie postąpi wbrew naszej wolności. Dlatego Adwent to ten wyjątkowy czas, aby na nowo pozwolić Bogu być obecnym w naszej codzienności. Przyjmijmy przychodzącego Pana.

Bóg jest pierwszym, który wychodzi z inicjatywą objawiając siebie, ale potrzebna jest ta osobista odpowiedź człowieka, który powie "Tyś, Panie, naszym Ojcem, "Odkupiciel nasz" to Twoje imię odwieczne" dlatego "odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie". Mówimy to jako wspólnota - ale ma to być decyzja (pragnienie) każdego osobiście. Bo inaczej czeka się na sędziego a inaczej na przyjaciela. Stąd Adwent to wielkie pytanie o miłość i motywacje. Bez Boga wszelkie nasze działania - nawet z dobrych motywów - jak pokazuję pierwsze czytanie - nie na wiele się zdają. To co daje nam nadzieję, to pewność, że "wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym".

 "Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie" - pełne nadziei jest słowo z dzisiejszego refrenu psalmu. Wojny, epidemie, protesty przeciw życiu dzieci niepełnosprawnych, skandale i kłamstwa, ... czas w którym potrzeba nam pełnego wiary wezwania ku Bogu. "Odnów nas, Boże", odnów nas w prawdzie, odnów naszą miłość, odnów naszą wiarę ... "i daj nam zbawienie", oczyść nas z grzechów, wyrwij nas z kłamstwa i lęku, obdarz nas łaskę. Objaw się w naszym życiu, w naszych relacjach. Niebiosa spuśćcie nam ożywczą rosę. Niech tajemnica Wcielenia odnowi nas, ożywi. Marana tha!

 Dziś rozpoczynamy [Adwent 2023], a wraz z nim nowy Rok Liturgiczny (B). Warto zaznaczyć ten czas przez praktyki duchowe: kalendarz adwentowy, wieniec adwentowy, drzewko Jessego, udział w roratach, rekolekcje [Propozycje na rekolekcje adwentowe w sieci (Adwent 2023)].

Polecam [Kard. C.M. Martini: Modlitwa na początek Adwentu] oraz [Modlitwa na początek Adwentu].

 Dziś zapalamy pierwszą świecę w [Wieńcu adwentowym], Świecę Nadziei.

Wraz z początkiem Adwentu w Kościele w Polsce, pod hasłem Uczestniczę we wspólnocie Kościoła, rozpoczął się nowy rok liturgiczny i duszpasterski. Informacje można znaleźć na stronie internetowej sekretariatu Komisji Duszpasterstwa KEP: duszpasterstwo.episkopat.pl.

Tematycznie ze starych modlitewników: [Dawne modlitwy na Adwent].

 6-go grudnia patronem dnia jest [Św. Mikołaj: święty Zachodu i Wschodu], w naszej parafii będziemy przeżywać odpust parafialny. Warto poznać sylwetkę i życiorys tego wielkiego świętego Kościoła, aby wyzwolić się z infantylnego obrazu św. Mikołaja kreowanego przez komercję. Zachęcam do skorzystania z modlitw ze starych modlitewników [Modlitwy do św. Mikołaja biskupa.] lub z [Modlitw o wstawiennictwo św. Mikołaja].

   Do przemyślenia: Co dla mnie w ogóle oznacza czas Adwentu?
Jak planuję przeżyć ten czas? Czy mam już jakieś postanowienia?
Co dla mnie oznacza czuwać?

Duchowe Zamyślenie: Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (26.11.2023), Rok A

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2023

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.

  "Przyjdź Królestwo Twoje" - chrześcijańska mantra czy pragnienie serc? Nie tak rzadko okazuje się, że kiedy przychodzi to królestwo, nie chcemy go przyjąć, z nim się utożsamić. Królestwo Boże jest królestwem miłości, pokoju, sprawiedliwości, życia, łaski, świętości. Jest królestwem Jezusa, w którym On jest źródłem tego wszystkiego. On zaprasza nas do takiego stylu życia. Jakże wielkim dysonansem jest krzyk pełen wyzwisk, nienawiści, wulgarności, krzyk domagający się śmierci chorych a nienarodzonych dzieci z pragnieniem "przyjdź Królestwo". Odrzucając życie, miłość, pokój, sprawiedliwość ... odrzucamy i Królestwo i Króla. Obierając Jezusa za Króla swego serca, Jego Słowo, Jego Królestwo, wybieramy drogę, która zakończy się słowami "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata". Zróbmy to! Bóg będzie nas sądził z miłości i miłością. Wybierając zatem miłość, wybieramy właściwą drogę.

Jezus Król Wszechświata, Jezus Król Miłosierdzia. Dzisiejsza uroczystość pokazuje nam rozmiar i potęgę Królestwa Jezusa - a jest to królestwo miłości miłosiernej. Jezus jest tym Pierwszym, który pokazuje nam jak kochać. To on daje jeść, daje pić, odwiedza chorych i w więzieniu, i wszystkim przynosi błogosławiony dar miłosierdzia i pokoju. I nas do tego zaprasza. Mamy nieść miłość nie z przymusu, ona ma wypływać z naszego stylu życia. kochać na co dzień. Nie na pokaz. Abyś w chwili sądu byli pozytywnie zaskoczeni. Jeśli wybieram Pana wkraczam na drogę prowadzącą do zwycięstwa. Oby Jezus zawsze w nas królował.

Pewnie gdybyśmy chcieli zliczyć, ile razy już w życiu odmówiliśmy modlitwę "Ojcze nasz", wyszłaby liczba astronomiczna. Dzisiejsza uroczystość pyta nas o autentyczność wypowiadanych przez nas słów oraz o wyrazistość naszych postaw. Modlimy się przecież mówiąc: "przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja". Czy pamiętamy w domyśle, że ta prośba nie tylko dotyczy przyszłości ale teraźniejszości? Czy jestem gotów w chwili kiedy wypowiadam te słowa otworzyć się na królowanie Jezusa? Bo może w podświadomości myślę "przyjdź Twoje Królestwo, ale jeszcze nie teraz, bo nie jestem gotowy, nie było okazji na spowiedź itp" albo "bądź wola Twoja, ale za jakiś czas, bo teraz jeszcze muszę pokombinować - kiedyś się zmienię".

Jezus nie jest królem, który miałby być marionetką albo pokazówką. Nie spełnia funkcji reprezentacyjnych. Nie jest na obraz tego świata i światowych królestw. Czy potrafię rozpoznać obecność Pana w potrzebujących i okazać im nieudawaną miłość? To pytania o fundament, bo wyznanie "Jezus jest Panem - Jezus jest Królem" zawsze jest pytaniem "Czy kochasz mnie więcej?".

 Dziś w Kościele obchodzimy Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. Umieszczenie tej uroczystości na końcu kalendarza wiąże się z biblijnym rozumieniem czasu i odzwierciedla zarazem sens roku liturgicznego, który jakby odtwarza najważniejsze zdarzenia w dziejach zbawienia. Jest to stosunkowo młoda uroczystość bo wprowadzona przez Piusa IX w 1925 r. encykliką Quas primas. Więcej w temacie -> zob. np tu "Odnowić wszystko w Chrystusie! – to istota Uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata" (ekai.pl).

 Dziś, w diecezjach na całym świecie, właśnie w uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, obchodzimy, pod hasłem Radując się w nadziei (por. Rz 12,12), 38. Światowy Dzień Młodzieży (przeniesienie z terminu z Niedzieli Palmowej to decyzja pp. Franciszka z 2020r). Specjalne orędzie na ten dzień przygotował tradycyjnie papież Franciszek [-> Orędzie pp.  Franciszka na XXXVIII Światowy Dzień Młodzieży]. W nim czytamy zachętę skierowaną do młodych: "Nie bójcie się dzielić ze wszystkimi nadzieją i radością Chrystusa Zmartwychwstałego! Strzeżcie iskry, która została w was zapalona, ale jednocześnie nieście ją naprzód. Nie możemy zatrzymać chrześcijańskiej nadziei dla siebie, ponieważ ona jest przeznaczona dla wszystkich".

Tematycznie ze starych modlitewników: [Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata ( modlitwy)]. Warto też świadomie ponowić dziś [Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana].

  Dziś też można zyskać [Odpust za publiczne odmówienie „Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Jezusowi Chrystusowi Królowi”.]

   Do przemyślenia: O jakie królestwo się modlę? Jakiego pragnę?
Czy Jezus króluje w moim życiu?
Jak mogę dziś oddać szczególną cześć Chrystusowi Królowi?

Duchowe Zamyślenie: XXXIII niedziela zwykła (19.11.2023), Rok A

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2023

Tak będzie błogosławiony człowiek,
który się boi Pana.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi
i abyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez wszystkie dni twego życia.

  Jak bardzo hojny jest Bóg! Jesteśmy obdarowywani nieustannie największym darem - nie srebrem i złotem, ale Jego miłością, czego dowodem jest drogocenna krew Jezusa. To jest bezcenny talent, którego nie wolno nam zakopać. Wiara, która jest relacją z Bogiem. Musi przynosić zysk. Jedną z pięknych i ważnych dróg jest droga miłosierdzia (dobroczynności). Światowy Dzień Ubogich zaprasza nas do postawienia sobie pytania o fundament i zasadniczy wymiar miłości, jakom jest miłość do bliźniego - serce hojne, serce wrażliwe, serce czułe. Niech Duch Święty poruszy nas, abyśmy byli tu wytrwali i hojni. Dając czas, serce, wsparcie ... Dając siebie.

Znaleźć radość w służbie! - do takiej prośby prośby wzywa nas dzisiejsza kolekta mszalna. Bo można być chrześcijaninem z metryki o mentalności niewolnika, który ciągle coś musi. Dziś na nowo jesteśmy pytani o miłość, która znajduje potwierdzenie w naszych uczynkach. Od nas zależy, czy będziemy żyli jak synowie światłości czy mroku, czy dopuścimy do naszych serc Boga z Jego radością, czy się na Niego zamkniemy wybierając mrok lęku, złości, grzechu, bezradności, rozpaczy. Bóg każdego obdarowuje, a przyjęcie daru (wejście w postawę bycia obdarowanym) prowadzi do radości. Przeciwieństwem jest gnuśność - ta każe odrzucić dar, zakopać go. Niestety wiele z naszej ciemności ma swoje źródło w tym, że Boże dary są przez nas lekceważone i zakopywane. Czas na nawrócenie serca! Znajdź radość w tym co zwyczajne!

Bóg udziela nam swoich darów według naszych zdolności. To co od Niego otrzymujemy nie jest poza naszym zasięgiem i nie przekracza naszych możliwości, ale służy naszemu rozwojowi i odpowiada naszym możliwościom a nawet je poszerza. Bo Bóg z tymi, którzy go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra. Nie jest ważne, że ktoś ma więcej niż ja. Nie jest to powód do zazdrości. Historycznie 1 talent to 34 kg srebra tj. 6000 dniówek czyli ok. 20 lat pracy - myli się więc ktoś kto powie, "niewielka strata nie zyskać dodatkowego talentu". To co otrzymujemy jest po to, aby przynosiło zysk. Miłość i dobro, które zaniedbujemy, zamiera i jest jak ten talent, pogrzebane w ziemi. Mówi się, że można pogrzebać swoją szansę - można też pogrzebać swoje uzdolnienia, a czynie się wtedy kiedy człowiek mówi sobie "nie da się". Winą tego, kto zakopał swój talent, a zarazem przyczyną jego niepowodzenia, jest brak miłości i zaufania do Pana. Dlatego Pan nazywa go sługą złym i leniwym, z którego nie ma pożytku. Inaczej jest, kiedy się człowiekowi nie udaje choć stara się ze wszystkich sił, a zupełnie inaczej, kiedy mówi "to nie ma sensu" "i tak nie spełnię oczekiwań Pana". Jeśli Pan nam zaufał i dał talent, to znaczy, że sens jest. Bla Boga nie jest przecież ważny zysk materialny, ale to, że człowiek się umocni (sprawdzi) i pozna swoją prawdziwą wartość. Niech to dzisiejsze Słowo umocni w nas gotowość do współdziałania z Bogiem, abyśmy byli wytrwali.

  Dziś, pod hasłem, "Nie odwracaj twarzy od żadnego biedaka", obchodzimy VII Światowy Dzień Ubogich (owoc roku miłosierdzia). Warto zapoznać się z papieskim Orędziem na Światowy Dzień Ubogich. Przedostatnia niedziela roku liturgicznego jest wielkim pytaniem o troskę o ubogich w naszym życiu, a jednocześnie jest okazją do dobrych postanowień na nowy rok. Poczujmy się wezwani do prawdziwie chrześcijańskiego stylu życia, gdzie troska o ubogich zawsze jest ważna. Niech nam patronują i nas inspirują święci: św. Matka Teresa z Kalkuty, św. br. Albert Chmielowski.

W trzecią niedzielę listopada (w tym roku 19 listopada) przypada Światowy Dzień Pamięci o Ofiarach Wypadków Drogowych. Szczególnie w tym dniu pamiętajmy w modlitwie o tych, którzy zginęli lub doznali obrażeń ciała w wypadkach na drogach, ale także o ich rodzinach i bliskich, przeżywających z tego powodu tragedie rodzinne i osobiste. 

   Do przemyślenia: Jak bardzo cienię sobie dar życia?
Co uważam za szczególny talent otrzymany od Boga?
Jak go realizuję i rozwijam?
Co jest źródłem mojego szczęścia i radości?

Duchowe Zamyślenie: XXXII niedziela zwykła (12.11.2023), Rok A

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2023

Panie, moje serce się nie pyszni
i nie patrzą wyniośle moje oczy.
Nie dbam o rzeczy wielkie
ani o to, co przerasta moje siły.

  Mądrość - w dzisiejszych czasach jest na wagę złota. Bo wokół nas tyle słów, tyle postaw, a jednocześnie tyle głupoty. A jednak Bóg chce człowieka czynić mądrym. Ponieważ mądrość pozwala w szarzyznach i zawirowaniach świata zachować w sercu nadzieję. To On i tylko On jest źródłem i dawcą mądrości. Pozwólmy się nią obdarować. Niech naszym stanie się wyznanie psalmisty: "Boże mój, Boże, szukam Ciebie i pragnie Ciebie moja dusza. Ciało moje tęskni za Tobą, jak ziemia zeschła i łaknąca wody". Szukam Boga, bo Go pragnę, bo Go kocham.

W czym wyrażała się głupota - czytaj nieroztropność - panien? W tym, że nie były gotowe na spotkanie (bo wiedziały, że lampy będą potrzebne, a mimo to, nie miały oliwy) a przede wszystkim, że nie zdążyły wrócić na czas, że rozminęły się z Panem Młodym. My myślimy, że mamy tyyyyyyllleeeeee czasu i ze wszystkim zdążymy. Że jeszcze kiedyś nadrobimy stracony czas. Bo teraz to tyle jest rzeczy ważnych, że na np. modlitwę nie ma czasu, na czynienie miłosierdzia nie ma czasu. Mówi się, że czas to pieniądz. Warto jednak zacytować kard. Wyszyńskiego i powiedzieć, że czas to miłość. Śpieszmy się kochać ludzi. Śpieszmy się kochać, bo czas szybko ucieka. Bo tym jest prawdziwa mądrość - umiejętność kochania.

W listopadzie pamiętajmy szczególnie o modlitwie za zmarłych. Polecam oczywiście dawne [Modlitwy na uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny (oraz za zmarłych)] oraz [Modlitwa za zmarłych w czyśćcu cierpiących]. Wszyscy Święci i Święte Boże - Módlcie się za nami.

W drugą niedzielę listopada (12 XI 2023r.) obchodzimy w Polsce XV [Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym]. Tym razem chcemy objąć modlitwą i wsparciem chrześcijan na Bliskim Wschodzie. W tym roku towarzyszy nam hasło: „To jest zawsze nasz dom”. Zachęcam do szczególnej [Modlitwy o pokój na świecie] i za prześladowanych chrześcijan.

   Do przemyślenia: Czy jestem człowiekiem nadziei?
Czy widzę w Bogu źródło mądrości?
Jak korzystam z Bożej mądrości, zawartej na kartach Pisma Świętego?