Mówi Kuba do ... jak grochem o ścianę

Kategoria: W świecie ducha czy ciała: moje zdania i uwagi

Utworzono: piątek, 20, sierpień 2021 10:14

Dlaczego jestem antyklerykalny?

Może po następujących sytuacjach. Dzień wspólnoty w Krościenku. Kancelebra kilkunastu księży, przewodniczy bp. Krzysztof. W czasie homilii bp. porusza wiele wątków, ale główna myśl, że jesteśmy umocnieni Duchem Świętym, aby bez lęku dawać świadectwo życia w prawdziwe. W jednej z myśli, biskup nawiązuje do rozpoczęcia niedawnej olimpiady i do tekstu piosenki tam użytej. W tym momencie jeden z księży, Jakub, zaczyna głośno pod nosem szemrać,wyrażając swoje emocje. Pewnie muzyka jest mu bliższa, ważniejsza, niż to, że jest w kontenerze. Później jeszcze wielokrotnie komentuje pod nosem, ale dostatecznie głośno, że nawet ja go słyszę. W moim odczuciu teoretycznie powinien go słyszeć bp, odległości są podobne, a fala dźwiękową rozchodzi się równomiernie. Na 100% słyszy również siedzący obok niego, Bogu ducha winy, ministrant. To gorszące. Ciekawe co sobie myślał?

Po Mszy zwróciłem temu księdzu uwagę. Reakcja była łatwa do przewidzenia - bulwers i emocje w moim kierunku. Zero pokory, szczególnie, że jako ksiądz ma on pokazać piękno, głębię i powagę sprawowanej liturgii. Nie wystarczy na prymicję ubrać się w skrzypce, kiedy wszyscy patrzą, kiedy jesteś w centrum. Wiara zaprasza, aby wtedy kiedy nikt nie patrzy, pokazać że w centrum jest Bóg. A tak pycha kazała odwrócić kota ogonem, że miał prawo, że to jego prawo, że mam wyluzować, że on mówi rewelacyjne kazania. Powołany z i do piaskownicy.

Ja miałem głębokie przekonanie, że muszę się odnieść do jego zachowania. Mogłem powiedzieć sobie, głupi,  nie moja sprawa. Ale wyobraźmy sobie, gdyby zamiast mnie, księdza, swoje zdanie wyraził świecki? Że np. nie podoba mu się, jak ksiądz głośno szemra przeciw biskupowi. To co by się zadziałało, to właśnie  klerykalizm. Pycha, wyniosłość, arogancja, grzechy koloratkowe. Szczególnie smutne,  kiedy są u młodych księży. Jak mawia kabaret Potem, niektórzy są tak doskonali, że sami w to uwierzyli.

Może tak wychowuje księży archidiecezja wrocławska, może oaza, …. ale chyba nie Duch Święty.