Watykan zatwierdził polskie tłumaczenie dwóch litanii: do Chrystusa, Kapłana i Ofiary oraz do Najświętszego Sakramentu.

Kategoria: Różne dokumenty z Watykanu

Info:

Watykan zatwierdził (14 lutego 2018) polskie tłumaczenie dwóch litanii: do Chrystusa, Kapłana i Ofiary oraz do Najświętszego Sakramentu. – W tzw. pobożności ludowej te litanie funkcjonowały już od dawna. Wymagały jednak formalnego zatwierdzenia Stolicy Apostolskiej, aby zostać zaliczone do modlitw oficjalnych Kościoła – tłumaczy w rozmowie z „Naszym Dziennikiem” ks. bp Adam Bałabuch, przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski.

To litanie ściśle chrystologiczne, które kierują nasz wzrok na Jezusa, Kapłana i Ofiarę, który jest też ukryty w Najświętszym Sakramencie. Mają nas uwrażliwiać na dar sakramentu kapłaństwa i konieczność modlitwy za osoby duchowne i powołania. Za ich pośrednictwem mamy też uwielbiać Najświętszy Sakrament.

Modlitwa tymi litaniami jest dziś szczególnie ważna. Zwłaszcza że żyjemy w świecie, w którym kreowany jest negatywny obraz księży, podważa się autorytet kapłanów i Kościoła. Powielane w internecie dezinformacje prowadzą do jego ośmieszania i oczerniania. Dlatego potrzeba gorliwej modlitwy, która uświadomi nam, jak wielkim skarbem jest dar kapłaństwa i Najświętszego Sakramentu. Jest to bardzo ważne w czasach, gdy również słabnie pobożność eucharystyczna. To kapłan mocą sakramentu ma dar przeistoczenia chleba w Ciało Pana Jezusa i wina w Jego Krew.

Litania do Chrystusa, Kapłana i Ofiary znana była pod nazwą Litania do Chrystusa, Kapłana i Żertwy. Powstała na przełomie XVII i XVIII wieku we Francji. Bardzo ją sobie cenił św. Jan Paweł II, który przyznawał, że dzięki tej modlitwie wzrastało jego powołanie. Śpiewana była w krakowskim seminarium duchownym w przeddzień święceń kapłańskich. Była też inspiracją do napisania programowej encykliki „Redemptor hominis”. Została również dołączona do papieskiej książki „Dar i tajemnica”.

– W tłumaczeniu tej litanii warto zwrócić uwagę na fakt, że zrezygnowano w nim z archaizmu „żertwa”, a w to miejsce wprowadzono słowo „Ofiara”, pisane dużą literą, ponieważ jest ono synonimem Chrystusa – zaznacza ks. bp Bałabuch.

Z kolei Litania do Najświętszego Sakramentu jest znanym tekstem, do którego Wolfgang Amadeusz Mozart ułożył muzykę. – Tekst tej litanii został oficjalnie zatwierdzony ze zmianami, które przede wszystkim miały na celu to, aby wezwania litanijne były bardziej jasne dla współczesnego człowieka – wyjaśnia ks. bp Bałabuch. Na przykład w wersji łacińskiej tej litanii użyto trzech synonimów, które trudno przetłumaczyć odrębnie w języku polskim: „hostia, oblatio, sacrificium”. Stąd w tym przypadku zachowany został zwrot „Hostio”.

Kongregacja rozesłała do wszystkich episkopatów litanie w języku łacińskim. Bardzo szybko zostały przetłumaczone na język polski przez Komisję ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, a następnie zatwierdzone przez Konferencję Episkopatu Polski i odesłane do Kongregacji do ostatecznej akceptacji. – Otrzymaliśmy zatwierdzenie ich tłumaczenia. To oznacza, że mogą być upowszechniane i publikowane w różnych modlitewnikach jako litanie nie tylko do prywatnego, ale również publicznego odmawiania – podkreśla świdnicki biskup pomocniczy.

Wpływ na zaproponowanie tych litanii przez Kongregację całemu Kościołowi powszechnemu miała zachęta Papieża Benedykta XVI do wprowadzania w Kościołach lokalnych nowego święta – Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana. Decyzją polskich biskupów to święto przeżywaliśmy w Polsce po raz pierwszy już w 2013 roku. Jest ono obchodzone w czwartek po Niedzieli Zesłania Ducha Świętego, tydzień przed uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (zwaną Bożym Ciałem). Jak ocenia ks. bp Adam Bałabuch, rozpoczynający się czas Wielkiego Postu to szczególna okazja, aby sięgnąć po te litanie. – W swoich wezwaniach odnoszą nas bezpośrednio do Ofiary, jaką złożył Jezus dla naszego zbawienia i którą przeżywamy podczas każdej Eucharystii. Te prawdy rozważamy w okresie Wielkiego Postu, a także w czasie Triduum Paschalnego – zaznacza ks. bp Bałabuch.

Na znaczenie modlitwy w formie litanijnej wskazuje o. dr hab. Szczepan Praśkiewicz OCD. – Modlitwa litanijna znana była już Żydom i niektóre psalmy mają właśnie litanijną formę. Najczytelniejszym przykładem jest Psalm 136. Chrześcijanie przejęli litanijne modlitwy psalmów, ale nie zatrzymali się tylko na nich. Stworzyli własne litanie, tj. modlitwy błagalne utworzone z tytułów, jakimi obdarza się Pana Jezusa czy Serce Boże lub Najświętszą Maryję Pannę, a nadto ułożyli Litanię do Wszystkich Świętych, która została włączona do ważniejszych rytuałów obrzędów kościelnych – tłumaczy konsultor watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

Jak podkreśla, trzeba się cieszyć, że Kościół oficjalnie zatwierdza kolejne litanie. – Ta błagalna forma modlitwy bardzo pozytywnie wpływa na życie wierzących, jest sposobem uwielbiania Boga w Jego tajemnicach i przymiotach, a nadto sposobem przyzywania Jego świętych. Jest formą wypraszania łask i zachętą do pogłębiania życia religijnego – zaznacza o. Praśkiewicz.

za: naszdziennik.pl/

[Litania do Chrystusa Kapłana i Ofiary. Litany of Our Lord, Jesus Christ, Priest and Victim.]

[Litania do Najświętszego Sakramentu].