Wakacyjne Duchowe Zamyślenie: XVI Niedziela Zwykła (21.07.2024), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem

Pan jest moim pasterzem:
niczego mi nie braknie,
pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach.

Ponownie dzisiejsza liturgia zaprasza nas, abyśmy potwierdzili i wyznali, że Pan jest naszym pasterzem. Wiemy, że jest dobry. Wiemy, że się o nas troszczy. Słuchać Go, ufać Mu, to sposób, aby odzyskać upragnione sily.

Wrogość! To nie jest chrześcijańska normalność. Zgodą na działanie łaski Bożej w naszych sercach jest to, że będzie jej (wrogości, nienawiści, zawiści, odwetu) coraz mniej, że nigdy nie stanie się ona cnotą (powodem do dumy). Jeżeli nie pozwolimy Jezusowi zniszczyć w nas muru jakim jest wrogość, to ostatecznie wrogość zniszczy nas.

Trwa [Lipiec: Miesiąc poświęcony Krwi Jezusa].  

W dniach 21-28 lipca: XXV Ogólnopolski Tydzień św. Krzysztofa, „Akcja św. Krzysztof – 1 grosz za 1 kilom".

Modlitwy ze starych modlitewników: -> [Modlitwy za kapłanów i o powołania] -> Jezus Dobry Pasterz: [Modlitwy do Pana Jezusa Dobrego Pasterza].

UWAGA - trwają wakacje! Dlatego nagrania homilii czy rozważania, pojawiać się będą na stronie nieregularnie i sporadycznie (szczególnie w sierpniu). Jest to związane z wyjazdami np. urlopem. Tak więc jeśli coś się pojawi, to z przedrostkiem "wakacyjne". Do regularności wrócę po wakacjach (choć moje rozważania i homilie są słuchane/czytane w znikomej liczbie). Zachęcam natomiast do regularnego śledzenia nauczania papieskiego oraz innych budujących nauczań w internecie, aby dobrze przygotować się do liturgii niedziel wakacyjnych.

   Do przemyślenia: Czy postrzegam Jezusa jako tego, który jest dobry?
Czy w moim sercu nie ma czasem muru, którym jest wrogość?
Czy pozwalam, aby Boża łaska mnie kształtowała?

Homilia z Mszy św. o 12.30:

Link do homilii na moim kanale YT @PanemJEZUS:
[https://www.youtube.com/watch?v=pGYIFyIBtJE]

Homilia z Mszy św. o 19.00:

Link do homilii na moim kanale YT @PanemJEZUS:
[https://www.youtube.com/watch?v=1HJyttrVwMA]

Dzisiejsze czytania: Jr 23, 1-6; Ps 23(22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6; Ef 2, 13-18; J 10, 27; Mk 6, 30-34

# Ewangelia (Mk 6, 30-34)

Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce niemające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.

#MODLITWA: "Wszechmogący Boże, okaż miłosierdzie swoim wiernym i pomnażaj w nich dary swojej łaski, † aby pełni wiary, nadziei i miłości * zawsze wiernie zachowywali Twoje przykazania. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków". #Amen.

"Warto trwać we wspólnocie Kościoła" - Anioł Pański z pp. Franciszkiem - 16.04.2023r.

[Anioł Pański z pp. Franciszkiem, 21 lipca 2024 r.]

 oraz "Franciszek apeluje o „ekologię serca”" - Anioł Pański z pp. Franciszkiem - 18.07.2021r.

Wehikuł czasu:

Można przeczytać rozważania (choć większość wkomponowuję w aktualne),
wysłuchać moich homilii (o ile działają, zob. mixcloud) i obejrzeć filmiki z komentarzami

Wakacyjne Duchowe Zamyślenie: XVI Niedziela zwykła (18.07.2021), Rok B

(2018)

(2015)

Inspirujące rozważanie (niedziela):

Niedzielne rozważania z "Gościa Niedzielnego"

Lectio divina i homilia na stronie biblista.pl

ks. Wojciech Węgrzyniak - medytacja

Szkoła Słowa Bożego - Rozważania niedzielne Rok B

Szkoła Formacji Duchowej - lectio divina, echo Słowa, skrutacja

Ubogacające komentarze

"Słowo na niedzielę", TVP -> https://vod.tvp.pl/website/slowo-na-niedziele,1141

Anioł Pański z pp. Franciszkiem

21 lipca 2024 r.

Drodzy Bracia i Siostry, dobrej niedzieli!

Ewangelia z dzisiejszej liturgii (Mk 6, 30-34) relacjonuje, że apostołowie po powrocie z misji zgromadzili się przy Jezusie i opowiadali Mu o tym, co robili; wtedy On mówi do nich: „Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco” (w. 31). Ludzie jednak zrozumieli ich ruchy, i gdy oni wysiadają z łodzi, Jezus zastaje oczekujący Go tłum; lituje się nad nim i zaczyna nauczać (por. w. 34).

Tak więc z jednej strony jest zachęta do odpoczynku, a z drugiej – litość dla tłumu. Wydaje się, że są to dwie rzeczy niemożliwe do pogodzenia, a jednak idą w parze: odpoczynek i litość. Zastanówmy się chwilę nad tym połączeniem.

Jezus przejmuje się zmęczeniem uczniów. Być może dostrzega niebezpieczeństwo, które może dotyczyć również naszego życia i naszego apostolstwa, kiedy na przykład entuzjazm w pełnieniu misji, jak również rola i zadania, które zostały nam powierzone, powodują, że stajemy się ofiarami aktywizmu, nadmiernie przejętymi tym, co jest do zrobienia i rezultatami. A wówczas dochodzi do tego, że się denerwujemy i tracimy z pola widzenia to, co jest istotne, grozi nam, że wyczerpiemy nasze siły, a nasze ciało i duch ulegną zmęczeniu. Jest to ważne ostrzeżenie dla naszego życia, dla naszego społeczeństwa, często będącego więźniem pośpiechu, a także dla Kościoła i dla życia duszpasterskiego – strzeżmy się dyktatury działania!

Zarazem odpoczynek, który proponuje Jezus, nie jest ucieczką od świata, wycofaniem się do osobistego dobrobytu; przeciwnie, wobec ludzi zagubionych On odczuwa litość. A zatem z Ewangelii dowiadujemy się, że te dwie rzeczywistości – odpoczynek i litość – są powiązane; tylko jeżeli nauczymy się odpoczywać, możemy odczuwać litość. W istocie, można mieć litościwe spojrzenie, które jest zdolne dostrzegać potrzeby drugiego człowieka, jedynie wtedy, gdy nie jesteśmy ogarnięci pośpiechem, gdy nasze serce nie jest trawione gorączką działania, jeżeli potrafimy się zatrzymać, żeby spotykać i wysłuchiwać tych, którzy są wokół nas.

Dlatego, drodzy bracia i siostry, możemy się zastanowić: czy w ciągu moich dni umiem się zatrzymywać? Czy potrafię wygospodarować chwilę milczenia, żeby obcować z sobą i z Panem, czy też jestem ciągle ogarnięty pośpiechem z powodu tego, co mam do zrobienia? Czy umiemy znaleźć odrobinę wewnętrznej „pustyni” pośród codziennych hałasów i zajęć? Podejmijmy to zobowiązanie, zwłaszcza teraz, latem – postarajmy się zwolnić tempo, zatrzymujmy się trochę częściej, żeby kontemplować przyrodę i dzielić czas z osobami, które kochamy, nie zaniedbujmy dialogu z Bogiem. To sprawi, że staniemy się osobami troskliwymi i zdolnymi do litości.

Niech Najświętsza Panna pomaga nam „odpoczywać w Duchu” również pośród wszystkich codziennych zajęć oraz być dyspozycyjnymi i litościwymi w stosunku do innych.

za: ekai.pl, podkreślenia moje.