Duchowe Zamyślenie: XII Niedziela Zwykła (23.06.2024), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem

Wołali w niedoli do Pana,
a On ich uwolnił od trwogi.
Zamienił burzę na powiew łagodny,
umilkły morskie fale.

  Mówi się, że "tylko głupcy się nie boją". Strach i lęk są naturalnie wpisane w życie człowieka. Jednak źle się dzieje, kiedy człowiek godzi się żyć w lęku. Wtedy każdy, nawet przyjaciel czy sprzymierzeniec, może okazać się wrogiem. Można zacząć przypisywać mu złe intencje. Tak dzieje się dziś w życiu apostołów. Ich zachowanie jest takie, jakby Jezus był odpowiedzialny za ich lęk. Jednak dzisiejsza Ewangelia zapewnia nas, że Jezus nad wszystkim panuje. Nie jesteśmy pozostawieni sami sobie. Jezus prosi nas, abyśmy mu zaufali. Niech dzisiejsza liturgia będzie dla nas okazją wyznać przed Nim, że wiemy kim On jest i dlatego chcemy Mu zawierzyć nasze życie. Jeśli nawet w naszym życiu jest wiele burz - Jezus jest!

Jednego czego powinniśmy się tak naprawę obawiać, to tego, że zabraknie nam wiary. Że okoliczności naszego życia, wydarzenia, wszelkie burze, okażą się potężniejsze od Wszechmogącego Boga. Że uwierzymy w to, że już pozamiatanie, że nic nie da się zrobić. Wtedy właśnie wiara jest tą tarczą, która gasi pociski złego.

Tak często, kiedy okoliczności i przeciwności zewnętrzne wydają się być ponad nasze siły, nie zauważamy przeciwności najniebezpieczniejszej, ukrytej w nas, przeciwności nie wiary i braku ufności. Potrafi ona, jak prawdziwa nawałnica, wytrysnąć z naszego serca i ust, z wyrzutem skierowanym nawet do samego Boga. Nasze ocalenie jest w Jezusie. Niech Jego dzieła upewnią nas w tym, kim On jest! To Bóg jest potężny, nie burza!

Przeżywamy miesiąc czerwiec, poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Dobrze wykorzystajmy ten czas, a szczególnie przepiękne nabożeństwa czerwcowe -> Najświętsze Serce Pana Jezusa - zmiłuj się nad nami.

Modlitwy ze starych modlitewników: -> [Modlitwy w utrapieniu].

UWAGA - zaczęły się wakacje! Dlatego nagrania homilii czy rozważania, pojawiać się będą na stronie nieregularnie i sporadycznie (szczególnie w sierpniu). Jest to związane z wyjazdami np. urlopem. Tak więc jeśli coś się pojawi, to z przedrostkiem "wakacyjne". Do regularności wrócę po wakacjach (choć moje rozważania i homilie są słuchane/czytane w znikomej liczbie). Zachęcam natomiast do regularnego śledzenia nauczania papieskiego oraz innych budujących nauczań w internecie, aby dobrze przygotować się do liturgii niedziel wakacyjnych.

   Do przemyślenia: Czy ufam Jezusowi?
W czasie życiowych burz upadam na duchu czy powierzam się Bogu?
Jak reaguję na przeciwności i trudności?

Homilia z Mszy św. o 6.30:

Link do homilii na moim kanale YT @PanemJEZUS:
[https://www.youtube.com/watch?v=AFoWjevIcFQ]

Homilia z Mszy św. o 19.00:

Link do homilii na moim kanale YT @PanemJEZUS:
[https://www.youtube.com/watch?v=ueWdc4RKTZo]

Dzisiejsze czytania: Hi 38, 1.8-11; Ps 107(106), 23-24.25-26.28-29.30-31; 2Kor 5, 14-17; Łk 7, 16; Mk 4, 35-41

# Ewangelia (Mk 4, 35-41)

Owego dnia, gdy zapadł wieczór, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim. A nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On, powstawszy, zgromił wicher i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza. Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!» Oni zlękli się bardzo i mówili między sobą: «Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»

#MODLITWA: "Wszechmogący Boże, obdarz nas ustawiczną bojaźnią i miłością Twojego świętego imienia, † albowiem nigdy nie odmawiasz opieki * tym, których utwierdzasz w swojej miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków". #Amen.

"W chwilach trudnych powierzmy siebie Jezusowi" - Anioł Pański z pp. Franciszkiem - 23.06.2024r.

[Anioł Pański z pp. Franciszkiem, 23 czerwca 2024 r.]

 oraz "Wiara domaga się naszego zaangażowania" - Anioł Pański z pp. Franciszkiem - 20.06.2021r.

Wehikuł czasu:

Można przeczytać rozważania (choć większość wkomponowuję w aktualne),
wysłuchać moich homilii (o ile działają, zob. mixcloud) i obejrzeć filmiki z komentarzami

Duchowe Zamyślenie: XII Niedziela zwykła (20.06.2021), Rok B

Wakacyjne Duchowe Zamyślenie: Niedziela XII tygodnia okresu zwykłego Uroczystość narodzenia św. Jana Chrzciciela (24.06.2018), Rok B

Duchowe zamyślenie: XII niedziela zwykła (21.06.2015) Rok "B"

Inspirujące rozważanie (niedziela):

Niedzielne rozważania z "Gościa Niedzielnego"

Lectio divina i homilia na stronie biblista.pl

ks. Wojciech Węgrzyniak - medytacja

Szkoła Słowa Bożego - Rozważania niedzielne Rok B

Szkoła Formacji Duchowej - lectio divina, echo Słowa, skrutacja

Ubogacające komentarze

"Słowo na niedzielę", TVP -> https://vod.tvp.pl/website/slowo-na-niedziele,1141

Anioł Pański z pp. Franciszkiem

23 czerwca 2024 r.

Drodzy Bracia i Siostry, dobrej niedzieli!

Dzisiaj Ewangelia przedstawia nam Jezusa z uczniami w łodzi na Jeziorze Tyberiadzkim. Nagle nadciąga silna burza i łodzi grozi zatopienie. Jezus, który spał, budzi się, ucisza wiatr i wszystko wraca do normy (por. Mk 4,35-41).

Ale tak naprawdę, nie budzi się sam, lecz budzą Go bardzo przerażeni uczniowie. Poprzedniego wieczoru to właśnie Jezus powiedział uczniom, aby wsiedli na łódź i przeprawili się przez jezioro. Byli ekspertami, byli rybakami i było to ich środowisko życia, ale burza mogła wpędzić ich w kłopoty. Wydaje się, że Jezus chce ich poddać próbie. Jednakże nie zostawia ich samych, jest z nimi w łodzi, spokojny, co więcej – wręcz śpi. A kiedy zrywa się burza, swoją obecnością uspokaja ich, zachęca, pobudza do większej wiary i towarzyszy im aż do wyjścia z niebezpieczeństwa. Możemy zadać następujące pytanie: dlaczego tak postępuje?

Aby wzmocnić wiarę uczniów i uczynić ich bardziej odważnymi. Rzeczywiście, wychodzą oni z tego doświadczenia bardziej świadomi mocy Jezusa i Jego obecności pośród nich, a więc silniejsi i bardziej gotowi stawić czoła innym przeszkodom i trudnościom, w tym strachowi przed wyruszeniem na głoszenie Ewangelii. Pokonawszy tę próbę z Nim, będą wiedzieli, jak stawić czoła wielu innym, aż po krzyż i męczeństwo – aby nieść Ewangelię wszystkim narodom.

I Jezus czyni to samo również z nami, szczególnie w Eucharystii: gromadzi nas wokół siebie, daje nam swoje Słowo, karmi nas swoim Ciałem i swoją Krwią, a potem zaprasza nas do wypłynięcia na głębię, do przekazywania tego wszystkiego, co usłyszeliśmy oraz do dzielenia się ze wszystkimi tym, co otrzymaliśmy, w codziennym życiu, nawet jeśli jest trudne. Nie oszczędza nam przeciwności, ale – nie opuszczając nas nigdy – pomaga stawić im czoła. Sprawia, że jesteśmy mężni. W ten sposób także my, pokonując je z Jego pomocą, uczymy się coraz bardziej przylgnąć do Niego, ufać Jego mocy, która wykracza daleko poza nasze możliwości. Uczymy się przezwyciężać niepewności i wahania, zamknięcia i uprzedzenia z odwagą i wielkim sercem, aby powiedzieć wszystkim, że Królestwo Niebieskie jest obecne, jest tutaj i że z Jezusem u boku razem możemy sprawić, by wzrastało ponad każdą barierą.

Zadajmy więc sobie pytanie: czy w chwilach próby pamiętam o tych wszystkich sytuacjach w moim życiu, kiedy doświadczyłem obecności i pomocy Pana? Kiedy nadciąga jakaś burza, czy pozwalam przytłoczyć się niepokojom – tym burzom wewnętrznym-  czy też lgnę do Niego, aby znaleźć ukojenie i pokój, w modlitwie, ciszy, słuchaniu Słowa, adoracji i braterskim dzieleniu się wiarą?

Niech Dziewica Maryja, która z pokorą i odwagą przyjęła wolę Bożą, obdarzy nas w trudnych chwilach pokojem ducha płynącym z oddania się Jemu.

za: papiez.wiara.pl, podkreślenia moje.