Duchowe Zamyślenie: XI Niedziela Zwykła (16.06.2024), Rok B

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem

Dobrze jest dziękować Panu
i śpiewać Twemu imieniu, Najwyższy:
z rana głosić Twoją łaskawość,
a wierność Twoją nocami.

Wielkość, małość, sukces, klęska, radość, smutek ... to nasz chleb powszedni. Oczywiście wolimy się identyfikować z tym co wielkie, radosne. Jednak czy znamy prawdziwe źródło, tego co dobre? Czy potrafimy wyznać, że to Bóg jest sprawcą prawdziwej wielkości? Że On z tego co małe i niepozorne, ma moc wyprowadzić to co wielkie? Często jest jednak tak, że sukcesy przypisujemy sobie, zaś za niepowodzenia obwiniamy Boga. Potrzebujemy więc zmienić nasz sposób patrzenia, aby dostrzec to, co naprawdę ważne.

Królestwo Boga ma w nas wzrastać. Ale co to dokładnie oznacza? Jak poznać, że wzrasta? Pierwszym wyznacznikiem jest pytanie o życie. Wzrasta to, co żyje. Źródłem życia jest Dobry Bóg. Drugim wyznacznikiem jest pytanie o miłość - o owoc, który ma swoje źródło również w Bogu. Bóg daje nam czas. To dar Jego Miłości, aby miłość w nas mogła wzrastać.

Bóg jest dobry - działa -  nawet jeśli na pierwszy rzut oka tego nie widać. Działa też według swojej woli i planów a nie według naszych oczekiwań. Problemem człowieka jest jednak to, że często o tym zapomina i dlatego nie potrafimy zachwycić się Bogiem i być wdzięczni. Dzisiejsze słowo zapewnia nas, że życie człowieka może i powinno przynosić konkretny dobry owoc. Jesteśmy przez Boga zaproszeni do współdziałania z Jego Słowem jak również do wytrwałości i cierpliwości. Oczekiwanie na owoc zaraz po zasianiu ziarna generuje wyłącznie postawę buntu. Otwórzmy się na Bożą łaskę, aby owocem naszego życia była miłość silna, prawdziwa i głęboka. 

Przeżywamy miesiąc czerwiec, poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Dobrze wykorzystajmy ten czas, a szczególnie przepiękne nabożeństwa czerwcowe -> Najświętsze Serce Pana Jezusa - zmiłuj się nad nami.

Dziś ulicami wielu miast (w tym Warszawy) przejdą marsze dla życia [https://marsz.org/]. W kościołach czytamy [List Konferencji Episkopatu Polski w sprawie ochrony życia]. ->   Zachęcam do modlitwy: [Modlitwa do Matki Bożej z Guadalupe za nienarodzonych i ofiary aborcji] oraz [Modlitwa Św. Jana Pawła II (z Encykliki Evangelium vitae)].

W poniedziałek w naszej diecezji poznamy zmiany wikariuszy i proboszczów. Modlitwy ze starych modlitewników: -> [Modlitwy za kapłanów i o powołania] -> Jezus Dobry Pasterz: [Modlitwy do Pana Jezusa Dobrego Pasterza].

  Do przemyślenia:  Czy potrafię być cierpliwy?
Czy w Bogu widzę źródło mojego życia i wzrostu?

Homilia z Mszy św. o 8.00 i 19.00:

Link do homilii na moim kanale YT @PanemJEZUS:
[https://www.youtube.com/]

Dziś bez mojej homilii. Na Mszach czytamy: List Konferencji Episkopatu Polski w sprawie ochrony życia.

Dzisiejsze czytania: Ez 17, 22-24; Ps 92 (91), 2-3. 13-14. 15-16; 2 Kor 5, 6-10; Mk 4, 26-34;

# Ewangelia (Mk 4, 26-34)

Jezus mówił do tłumów: "Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo". Mówił jeszcze: "Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu". W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom. 

#MODLITWA: "Boże, mocy ufających Tobie, bez Ciebie nic nie możemy uczynić, † wysłuchaj nasze błagania i wspomagaj nas swoją łaską, * aby nasza wola i nasze czyny były poddane Twoim przykazaniom. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków". #Amen.

"Bóg daje nam czas, abyśmy wydali owoce" - Anioł Pański z pp. Franciszkiem - 16.06.2024r.

[Anioł Pański z pp. Franciszkiem, 16 czerwca 2024 r.]

 oraz "Chwast nieufności" - Anioł Pański z pp. Franciszkiem - 13.06.2021r.

Wehikuł czasu:

Można przeczytać rozważania (choć większość wkomponowuję w aktualne),
wysłuchać moich homilii (o ile działają, zob. mixcloud) i obejrzeć filmiki z komentarzami

Duchowe Zamyślenie: XI Niedziela zwykła (13.06.2021), Rok B

Duchowe Zamyślenie: Niedziela XI tygodnia okresu zwykłego (17.06.2018), Rok B

Duchowe zamyślenie: XI niedziela zwykła (14.06.2015) Rok "B"

Inspirujące rozważanie (niedziela):

Niedzielne rozważania z "Gościa Niedzielnego"

Lectio divina i homilia na stronie biblista.pl

ks. Wojciech Węgrzyniak - medytacja

Szkoła Słowa Bożego - Rozważania niedzielne Rok B

Szkoła Formacji Duchowej - lectio divina, echo Słowa, skrutacja

Ubogacające komentarze

"Słowo na niedzielę", TVP -> https://vod.tvp.pl/website/slowo-na-niedziele,1141

Anioł Pański z pp. Franciszkiem

16 czerwca 2024 r.

Drodzy bracia i siostry, dobrej niedzieli!

Dzisiaj Ewangelia w liturgii mówi nam o królestwie Bożym za pomocą obrazu ziarna (Mk 4, 26-34). Jezus wielokrotnie posługuje się tym porównaniem (por. Mt 13, 1-23; Mk 4, 1-20; Łk 8, 4-15), a dziś czyni to, zachęcając nas do zastanowienia się w szczególności nad ważną postawą związaną z obrazem ziarna – ufnego oczekiwania.

W istocie przy zasiewie, choć rolnik rozsiewa doskonałe i obfite ziarno i chociaż dobrze przygotowuje glebę, rośliny nie wschodzą od razu – wymaga to czasu, wymaga to cierpliwości! Dlatego trzeba, aby po wykonaniu zasiewu umiał on czekać z ufnością, pozwalając, by nasiona otworzyły się we właściwym momencie i kiełki wzeszły z ziemi, i wzrastały, wystarczająco silne, żeby na koniec zapewnić obfity plon (por. ww. 28-29). A pod ziemią cud już się dokonuje (por. w. 27), następuje ogromny, ale niewidoczny rozwój, potrzeba cierpliwości, a w międzyczasie trzeba nadal dbać o pole uprawne, podlewać je i utrzymywać w czystości, choć na powierzchni, jak się wydaje, nic się nie dzieje.

Takie jest również królestwo Boże. Pan zasiewa w nas ziarna swojego Słowa i swojej łaski, ziarna dobre, ziarna obfite, a potem, nie przestając nigdy nam towarzyszyć, cierpliwie czeka. Pan wciąż troszczy się o nas, z ufnością Ojca, lecz daje nam czas. Pan jest cierpliwy, daje nam czas żeby ziarna się otworzyły, wzrastały i się rozwijały, aż wydadzą owoce dobrych dzieł. A to dlatego, że chce, aby na Jego polu nic się nie zmarnowało, żeby wszystko osiągnęło pełną dojrzałość; chce, żebyśmy wszyscy mogli wzrastać, jak kłosy pełne ziaren.

To jeszcze nie wszystko. Postępując w ten sposób, Pan daje nam także przykład – uczy również nas ufnego zasiewania Ewangelii tam, gdzie jesteśmy, a następnie czekania, aż zasiane ziarno wzrośnie i wyda owoce w nas i w innych, nie zniechęcając się i nieustannie wspierając się i pomagając sobie wzajemnie, również tam, gdzie, pomimo wysiłków, wydaje się nam, że nie dostrzegamy natychmiastowych efektów. Często bowiem, również wśród nas, pomimo pozorów, cud już trwa i w swoim czasie wyda obfite owoce!

Tak więc możemy zadać sobie pytania: czy pozwala, aby w mnie zasiano Słowo, czy zasiewam z ufnością Słowo Boże w środowiskach, w których żyję? Czy oczekuję cierpliwie, czy też zniechęcam się, bo nie widzę natychmiast rezultatów? I czy umiem zawierzać wszystko spokojnie Panu, dokładając jednak wszelkich starań, żeby głosić Ewangelię?

Niech Maryja, która przyjęła w sobie ziarno Słowa i pozwoliła, by w Niej wzrastało, pomaga nam być hojnymi i ufnymi siewcami Ewangelii.

za: papiez.wiara.pl, podkreślenia moje.