Duchowe Zamyślenie: Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa (26.12.2021), Rok C

Kategoria: Zamyślenie nad Słowem 2021

Niedziela w oktawie Narodzenia Pańskiego to "Święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa". Dziś obchodzony jest dzień modlitw o świętość małżeństw i rodzin. Zachęcam do lektury "Listu Ojca Świętego Franciszka do małżonków z okazji Roku „Rodzina Amoris Laetitia”" oraz "Listu Rady ds. Rodziny KEP na Niedzielę św. Rodziny: Rodzina drogą do świętości".

Zachęcam do modlitwy i polecam: [Modlitwy do Świętej Rodziny], w "Modlitewniku telefoniczno-zdjęciowy":  [Modlitwa do św. Jana Pawła II w intencji rodzin] [Modlitwa św. Jana Pawła II do Świętej Rodziny] [Modlitwa papieża Franciszka do Świętej Rodziny] oraz ze starych modlitewników: [Modlitwy na Boże Narodzenie (w tym: Dzieciątko Jezus/Młodziankowie/św. Szczepan/Święta Rodzina)].

Świętość! Normalność! Miłość! Wierność! Zaufanie! Oddanie! Poświęcenie! Te słowa bardzo mocno kojarzą się nam właśnie ze Świętą Rodziną. Źródłem tego wszystkiego jest obecność Jezusa, miłości wcielonej. Tym bardziej ten wzór możemy przełożyć na nasze rodziny. Święta Rodzina jest dla nas wzorem życia: życia świętego nawet jeśli nie jest łatwo. Życia, w którym Bóg ma coś do powiedzenia. Życia, w którym Boģ jest uwielbiany.

Do przemyślenia: Jak wyglądają moje relacje rodzinne?
Czy zawierzam swoich bliskich Jezusowi?

Homilia z Mszy św. 17:00:

Homilia z Mszy św. 19:00:

Dzisiejsze czytania: 1 Sm 1, 20-22. 24-28; Ps 84(83), 2-3. 5-6. 9-10; 1J 3, 1-2. 21-24; Dz 16, 14b; Łk 2, 41-52

"W rodzinie trzeba walczyć z dyktaturą „ja”" - Anioł Pański z pp. Franciszkiem - 26.12.2021r.

Wehikuł czasu:

Duchowe Zamyślenie: Święto świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa (30.12.2018), Rok C

 Duchowe zamyślenie: Święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa (27.12.2015) Rok "C"

Inspirujące rozważanie (niedziela):

Niedzielne rozważania z "Gościa Niedzielnego"

Lectio divina i homilia na stronie biblista.pl

ks. Wojciech Węgrzyniak - medytacja

Szkoła Słowa Bożego - Rozważania niedzielne Rok C

Szkoła Formacji Duchowej - lectio divina, echo Słowa, skrutacja

Ubogacające komentarze

Anioł Pański z pp. Franciszkiem

26 grudnia 2021 r.

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

Dziś obchodzimy święto Świętej Rodziny z Nazaretu. Bóg wybrał pokorną i prostą rodzinę, aby przybyć pośród nas. Kontemplujmy piękno tej tajemnicy, zwracając uwagę na dwa konkretne wymiary dla naszych rodzin.

Po pierwsze: rodzina jest historią, z której się wywodzimy. Każdy z nas ma swoją własną historię, nikt nie urodził się magicznie, za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, każdy z nas ma swoją historię, a rodzina jest tą historią, z której się wywodzimy. Ewangelia dzisiejszej liturgii przypomina nam, że Jezus jest także synem historii rodzinnej. Widzimy, jak udaje się z Maryją i Józefem do Jerozolimy na Święto Paschy. Następnie powoduje niepokój matki i ojca, którzy nie mogą go odnaleźć. Kiedy zostaje odnaleziony, wraca wraz z nimi do domu (por. Łk 2, 41-52). Wspaniale, gdy widzimy Jezusa włączonego w sieć rodzinnych uczuć, zrodzonego i wzrastającego w objęciach i trosce swoich bliskich. Jest to ważne także dla nas: pochodzimy z historii splecionej więzami miłości, a osoba, którą dziś jesteśmy, rodzi się nie tyle z dóbr materialnych, którymi się cieszyliśmy, ile z miłości, jaką otrzymaliśmy, z miłości w łonie rodziny. Być może nie urodziliśmy się w wyjątkowej, bezproblemowej rodzinie, ale to jest nasza historia, to są nasze korzenie: jeśli je odetniemy, życie uwiędnie! Bóg nie stworzył nas, abyśmy byli samotnymi przywódcami, lecz byśmy podążali razem. Dziękujmy mu i módlmy się za nasze rodziny. Bóg myśli o nas i chce, byśmy byli razem: wdzięczni, zjednoczeni, zdolni do strzeżenia naszych korzeni. I musimy o tym myśleć, o własnych dziejach.

Drugi aspekt: każdego dnia uczymy się być rodziną. W Ewangelii widzimy, że także w Świętej Rodzinie nie wszystko układa się dobrze: pojawiają się nieoczekiwane problemy, udręki, cierpienia. Nie ma czegoś takiego jak Święta Rodzina z obrazków. Maryja i Józef gubią Jezusa i z niepokojem go szukają, by znaleźć Go dopiero po trzech dniach. A kiedy siedząc wśród nauczycieli w świątyni, odpowiada, że musi zająć się sprawami swego Ojca, nie rozumieją. Potrzebują czasu, by dowiedzieć się czegoś o swoim synu. Tak samo jest z nami: każdego dnia, w rodzinie, musimy uczyć się słuchać i rozumieć siebie nawzajem, podążać razem, stawiać czoła konfliktom i trudnościom. To jest codzienne wyzwanie, które można pokonać dzięki odpowiedniemu nastawieniu, dzięki małym uwagom, prostym gestom, dbając o szczegóły naszych relacji. I to też tak bardzo pomaga nam rozmawiać w rodzinie, gdy rozmawiamy przy stole, prowadzimy dialog między rodzicami a dziećmi, dialog między rodzeństwem, pomaga nam żyć tym korzeniem rodzinnym, który pochodzi od dziadków. Dialog z dziadkami!

Ale jak to uczynić? Spójrzmy na Maryję, która w dzisiejszej Ewangelii mówi do Jezusa: „Ojciec Twój i ja szukaliśmy Ciebie” (w. 48). Twój ojciec i ja, nie ja i twój ojciec: przed „ja” jest „ty”! Nauczmy się tego: „ty” jest przed „ja”. W moim języku istnieje przymiotnik stosowany wobec ludzi, którzy najpierw mówią „ja", a potem „ty”: „ja, ja, ze mną, dla mnie i z korzyścią dla mnie”. wobec takich ludzie, którzy najpierw stawiają „ja”, a potem ty. Nie, tak nie wolno, w Świętej Rodzinie najpierw jest „ty”, a potem „ja”. Aby strzec harmonii w rodzinie, musimy walczyć z dyktaturą „ja”, gdy „ja” się nadyma. Groźne jest, gdy zamiast słuchać siebie nawzajem, wyrzucamy sobie prosto w twarz nasze błędy; gdy zamiast troszczyć się o innych, skupiamy się na naszych potrzebach; gdy zamiast rozmawiać, izolujemy się z naszymi telefonami komórkowymi - smutno widzieć rodzinę podczas obiadu, z której każdy ma telefon komórkowy i nie rozmawia ze sobą; gdy oskarżamy się nawzajem, powtarzając wciąż te same frazesy, wystawiając sztukę, która została już obejrzana, gdzie każdy chce mieć rację, a na koniec zapada zimna cisza. To rozdzierające milczenie, zimne po rodzinnej dyskusji, to jest okropne, szkaradne! Powtarzam moją radę: wieczorem, po wszystkim, zawrzyjcie pokój. Nigdy nie kładź się spać bez zawarcia pokoju, w przeciwnym razie następnego dnia wybuchnie „zimna wojna”! A to jest niebezpieczne, bo zapoczątkowuje historię wyrzutów, historię pretensji. Ileż to razy, niestety, w murach domowych ze zbyt długich okresów milczenia i nie leczonych egoizmów rodzą się i narastają konflikty! Czasami dochodzi nawet do przemocy fizycznej i moralnej. To rozbija harmonię i zabija rodzinę. Nawróćmy się z „ja” na „ty”. To co w rodzinie powinno być najważniejsze, to „ty”. I każdego dnia, proszę, pomódlcie się trochę razem, jeśli możecie podjąć taki wysiłek, aby prosić Boga o dar pokoju w rodzinie. I postanówmy wszyscy - rodzice, dzieci, Kościół, społeczeństwo obywatelskie - wspierać, bronić i strzec rodziny, która jest naszym skarbem!

Niech Maryja Panna, oblubienica Józefa i matka Jezusa, broni naszych rodzin.

za: papiez.wiara.pl, podkreślenia moje.