Dlaczego dialog z islamem nie dokona się bez modlitwy i przemiany serc?

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: piątek, 17, kwiecień 2015 12:22

Kilka newsów wybranych z sieci:

• Hagia Sophia meczetem za "ludobójstwo Ormian"?
• Muzułmanie wrzucili do morza 12 chrześcijan
• Joanna Bątkiewicz-Brożek - Piekło chrześcijan
• Blisko 150 studentów zabitych w Kenii

Mam nadzieję, że po przeczytaniu przynajmniej kilku podobnych notek (zob "http://gosc.pl/wyszukaj/wyrazy?q=masakra+chrze%C5%9Bcijan&o=2), powstanie w czytelnikach przekonanie o konieczności modlitwy za pewne środowiska w Islamie. Tak, aby wezwania z wielkopiątkowej modlitwy powszechnej, stawały się inspiracją naszej codziennej modlitwy prośby. Bo czasem nie tylko trzeba się modlić o nawrócenie do chrześcijaństwa (do poznania Jezusa) ale czasem mam wrażenie, że równie często trzeba się modlić o nawrócenie na człowieczeństwo.

Poziom kazań?

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: środa, 15, kwiecień 2015 08:37

Raz w życiu miałem taką sytuację, że po Mszy podeszła do mnie pani i powiedziała "my tu jesteśmy inteligentni i wykształceni i chcielibyśmy kazania odpowiadające naszemu poziomowi". Czasem mam wrażenie, że tzw. inteligencja katolicka bardziej chce słuchać ludzi, a mniej Boga. Bo łatwo jest usłyszeć księdza i na tym się skupić, szukając plusów i minusów. A trudniej chcieć usłyszeć Boga, nawet jeśli słowa księdza są nieporadne. Często bowiem wiele osób odpowiadając "oto Słowo Pańskie", nie pamięta o czym była Ewangelia. A świadomość, że to co usłyszę to nie kolejna dawna wiedzy czy informacji, ale zaproszenie do nawrócenia, nie zawsze jest oczywistością.

"Dawniej były rekolekcje, dzisiaj są zadymy"?

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: poniedziałek, 30, marzec 2015 23:02

Choć Wielki Tydzień za pasem, to żeby mi nie umknęło mini mikro marudzenie. Ostatnio w zainspirowałem się pozytywnie notką Marcina Jakimowicza "http://gosc.pl/doc/2406466.Zadyma-trzyma". Zachęcam do lektury - jak dla mnie tekst stawia dobre pytania o nastawienie do tego, czym jest świadectwo. Ale nie o tym. Wielkie poruszenie w mini świecie - i to o dziwo księżowskiego środowiska - wywołało zdjęcie księży na maluchu "http://katowice.gosc.pl/gal/pokaz/2397631.Wielkopostna-zadyma-na-Jozefowcu/". Pojawiły się zarzuty o śmieszność, cyrk, albo, że popili. Ktoś cytując tradycjonalistyczną kronikę zadał pytanie (sic!): "Dawniej były rekolkecje, dziś sa zadymy. Tylko czy zadymy ewangelizują rzeczywiście?". Ta ostatnia nie byłaby sobą, gdyby zdjęć z Gościa nie połączyła z tekstem Gorzkich żali (kiedyś zrobili taką manipulację ze zdjęciami z Przystanka Jezus). Oni lubią tropić profanacje, ale czemu czepiamy się swoich? Szczególnie, że coraz mniej osób się spowiada - jak obserwuję patrząc po mojej parafii.

Nie wchodzę w polemiki - nie czas na to, a nie używam też strony do obsmarowywania ludzi za ich plecami. Dodaję tylko swoje pytania.

O myśleniu i mówieniu cz. 1

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: czwartek, 12, marzec 2015 12:31

Kiedyś jeden z klasyków napisał "chodzi mi o to, aby język giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa". Dziś - śledząc debatę na różnych forach - często brakuje giętkich języków mających połączenie z głową, niekoniecznie myślącą, a mimo to potok słów (niekiedy pełnych nienawiści, pogardy czy kłamstwa) się nie kończy. Czasem obserwując różne wypowiedzi na forach czy w tv zastanawiam się, czy osoba mówiąca naprawdę nie widzi (albo nie chce zobaczyć; albo widzi, ale nie chce, aby inni zobaczyli ....), że nie ma nic do powiedzenia, że opowiada głupoty czy chwyta się emocji lub wycieczek personalnych albo zwyczajnie mówi nie na temat czy działa jak generator przemówień zapętlający się w wyuczone formułki, populistyczne hasłach, krzywdzące uogólnienia.

"Konkubinat to grzech! Nie cudzołóż".

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: czwartek, 05, marzec 2015 18:16

Ponieważ i tak mało kto czyta moją stronę :) postanowiłem trochę pofilozofować nad akcją i reakcją na kampanię "Konkubinat to grzech". Jasne - hasło zawiera pewne uogólnienia, krytyka jednak poszła chyba w kierunku "czepiackim" albo "inteligentny jak ja tak by nie postąpił". Innym już wstyd - za co nie wiadomo - ale na wszelki wypadek - jakby ktoś poczuł się urażony - już przepraszają Miałem się to tego nie ustosunkowywać, ale ponieważ już drugi dzień opiniotwórcze katolickie strony podtrzymują temat, to stwierdziłem, że sam wyłuskam kilka argumentów każdej ze stron.

Pokaz przedpremierowy "Bóg nie umarł!" i takie tam

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: czwartek, 05, marzec 2015 00:11

Bóg nie umarł! Takie przesłanie wypływa z filmu (pod tym samym tytułem), który na dniach wchodzi do polskich kin - zapraszałem na niego w innej notce "Czy masz odwagę bronić wiary?".

Dziś uczestniczyłem w pokazie przedpremierowym - wejściówki dostałem przez fb. Z tego co się zorientowałem, na miejscu należało się spodziewać "ochrzczonej" widowni - czyli osób, które deklarują się jako wierzące - może jakieś szychy. O filmie napisze przy innej okazji - żeby nie było, bardzo go polecam. Dziś bardziej w tej notce chciałbym się podzielić pewnym zaskoczeniem i obserwacją.

Dzień dobry! Uśmiechnij się!

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: czwartek, 19, luty 2015 23:22

Na początek scenka z życia. Nie tak dawno wchodzę do pewnego sklepu. Wita mnie miła dziewczyna z uśmiechem mówiąc "dzień dobry", uśmiecham się i również mówię "dzień dobry". Stoję niedaleko wyjścia. Ze sklepu wychodzi młody człowiek. Stojący obok ochroniarz mówi mu "do widzenia", ale nie otrzymuje odpowiedzi. Słyszę jego rozmowę z tamtą dziewczyną "Panu się baaardzo spieszyło, ani nie odpowiedział "dzień dobry" jak wchodził ani "do widzenia" jak wychodził". Hmmm, pomyślałem sobie - może klient poruszał się szybciej od dźwięku i dlatego "do widzenia" go nie dogoniło. Wychodząc ze sklepu z uśmiechem mówię "do widzenia".

Być sobą a być Tobą!

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: wtorek, 10, luty 2015 14:12

W internecie trafiłem na słowa byłego zakonnika. Napisał on: " ... znam księży, którzy wiedzą, że w sutannie już dawno przestali być sobą, ale boją się odejść, boją się żyć, bo przerażeniem napawa ich fakt, że podszyci własnym lękiem kościelni faryzeusze nie dadzą im żyć".

Czasem może się pojawić takie myślenie, że wyłącznie "mamy być sobą". Jest to słuszne w takim kluczy, że nie chcemy udawać - nie być obłudnikami. Ale tak sobie pomyślałem, że na gruncie wiary, najgłębszym moim pragnieniem jest nie tyle w sutannie być sobą, co być Jezusem. Może są tacy, co chcą gwiazodrzyć - ale to wynika z głodu - nie karmią się Jezusem ani Jego słowem.

Krzyż - Drzewo życia.

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: środa, 04, luty 2015 20:38

Chciałby publicznie podzielić się pewną małą radością (nawiązując do notki "Krzyż i ołtarz"). Po długim "polowaniu" nareszcie udało mi się na allegro kupić krzyż, o jakim od dawna marzyłem. Już przyszedł w przesyłce - jest idealny. Od razu - jako owoc moich przemyśleń - zacznę się przed nim modlić. Na razie prywatnie - może kiedyś będę przed nim sprawował Msze św., jeśli taka będzie wola nieba i przełożonych (z taką myślą szukałem ładnego). Taki mały przyczynek pod spełnienie marzenia. Co jest pięknego w tym krzyżu - jest drzewem życia pełnym liści, na rogach symbole ewangelistów, na dole znaki męki (kielich, korona cierniowa, włócznia, pałka). Te wypustki to po brakujących figurach św. Jana i Maryi (co odkryłem po fakcie - na innej aukcji jest identyczny i kompletny krzyż - pewnie ktoś sprzedał je oddzielnie).

Teraz stoi już w miejscu mojej pracy, bo brakowało mi dużego krzyża przy moim biurku. Mam nadzieję, że i wam się ten krzyż podoba.