Rocznica poświęcenia kościoła = zapomniana i nierozumiana rocznica

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: niedziela, 25, październik 2015 17:10

Bywa, że dokonując zmian przepisów liturgicznych, nie wszystkie cele udaje się zrealizować. Czasem po fakcie wychodzą na światło dzienne pewne mankamenty lub kolejne niedomówienia. Zamiast pogłębienia przeżycia ma miejsce pewna banalizacja. Tak stało się z uroczystością poświęcenia własnego kościoła.

Jeszcze nie tak dawno - choć dziś to brzmi archaicznie, bo było ok 10 lat temu (2006) - uroczystość ta była obchodzona jednego dnia (za wyjątkiem kościołów katedralnych) i przypadała w ostatnią niedzielę października. Jeśli natomiast parafia nie miała poświęconego (dedykowanego) kościoła (np. była tylko kaplica) to tego dnia przypadała normalna niedziela zwykła. Zmiany przepisów w 2006 r. poszły w tym kierunku, aby przywrócić świętowanie rocznicy poświęcenia w dniu, w którym to poświęcenie miało miejsce. Ta słuszna - z powodu teologicznych - zmiana pociągnęła za sobą jednak kilka niekorzystnych zjawisk, o których pewnie nie myśleli pomysłodawcy zmiany praktyki.

Błąd 404 - Utracona oazowa historia

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: poniedziałek, 19, październik 2015 00:53

Wiele stron wspólnot oazowych zniknęło z internetu a wraz z nimi relacje, materiały, wspomnienia, zdjęcia ... Niektóre z nich miały swoje własne domeny, loga, wyrobione miejsce w sieci, perspektywę rozwoju. Inne nieznane o zasięgu lokalnym, czasem jako element strony parafialnej. Zabrakło ludzi, zabrakło czasu, zabrakło chęci, zabrakło pieniędzy, zabrakło wizji,  ... nie wiem ... ale w konsekwencji zabrakło strony. Czasem - jak w przypadku miesięcznika "Oaza" - zabrakło też czasopisma drukowanego, nie mówiąc już o stronie.

ks. Wojciech Danielski - Świadek Zmartwychwstałego

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: wtorek, 13, październik 2015 16:52

Gdybym miał w kilku słowach powiedzieć coś o ks. Wojciechu Danielskim, to do określających go "człowiek paschalny" czy "świadek tajemnic Pana"  dodałbym właśnie "świadek Zmartwychwstałego".

Choć osobiście nie dane mi było poznać ks. Wojciecha, to jednak w mojej drodze powołania odegrał i odgrywa ważną rolę. I nie tylko dlatego, że wpłynął na wybór WMSD. Po raz pierwszy usłyszałem o nim od ks. Marka Boruca na Diecezjalnej Szkole Animatora w Leśnej Podlaskiej (pisałem o tym kiedyś - tj. 10 lat temu - w seminaryjnym Gaudete: zob. "Życie uczynił Liturgią"). I tak przykład świętego kapłana, jak był nam przedstawiany ks. Wojciech, który bardzo pozytywnie wyrył się w pamięci wielu osób, które go poznały, stał się dla mnie ważnym świadectwem tego, co jest w życiu ważne i gdzie jest źródło życia i łaski. W pamięci pozostał człowiek pełen wiary i radości, który - parafrazując sytuację z Przystanku Jezus - na pytanie "skąd ty to masz?" z uśmiechem odpowiedziałby "jak to skąd, od Jezusa".

Myśl nierozwinięta - Synod - Komunia a transplantologia

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: środa, 07, październik 2015 13:05

Nie mam czasu, aby dużo pisać na stronie, tylko tak w mini przerwach. Tak więc mini analogia, która mi się skojarzyła, kiedy mowa jest o Komunii dla osób żyjących w nowych związkach. W TV jakiś człowieczek, o twarzy sugerującej krótki pobyt w seminarium duchownym, przekonywał, że trzeba ich dopuścić, bo to miłosierne, bo to nie nagroda ale lekarstwo, bo  (...). I teraz, nagle, Kościół musi zmienić swoje nauczanie i praktyki. Jest w tym troszeczkę racji, ale nie do końca. Odpowiedzią nie jest to, że zwyczajowo "prawda leży po środku", ale raczej to, że prawdą jest Jezus i w Nim jest należy jej szukać. On sam powiedział "jestem drogą, prawdą i życiem" oraz "poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli". Dlatego woda źródlana zawsze jest lepsza i smaczniejsza, niż ta ze strumyka, bo nie wystarczy temperatura, ale ważna jest czystość.

Wracać do początków - do źródła, którym jest Bóg

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: sobota, 03, październik 2015 11:07

Już św. Paweł ostrzegał "Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli. Oto, czego uczę: postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała". (Ga 5,14-16). Zresztą warto przeczytać cały rozdział piąty, bo w nim św. Paweł wylicza też uczynki ciała i ducha. Chciałbym właśnie ten tekst wziąć za punkt wyjścia w mini refleksji odnoszącej się do artykułu z pewnego Tygodnika i pewnej Gazety, oraz yt-bowego nagrania pełnego słów podziału, oszczerstwa i pychy. Nie będę ich cytował ani udostępniał - każdy domyśli się o co chodzi - a jak nie to usłyszy o tym w nie jeden raz TV czy internecie. Szczególnie w nawiązaniu do tego, co dzieje się na synodzie w Watykanie.

Islamska "tolerancja" a chrześcijański krzyż

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: środa, 23, wrzesień 2015 14:26

Jeśli ktoś zadaje sobie pytanie jak islam reaguje na krzyż, to podsyłam new-sa, który bardzo mnie zasmucił. Otóż w Libii sprofanowano 200 grobów, głównie brytyjskich i włoskich żołnierzy oraz jedną macewę z gwiazdą Dawida. Jak wynika ze zdjęć opublikowanych przez "Guardian", zniszczone zostały także groby polskich żołnierzy z Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. (zob. "http://wpolityce.pl/"). Ponad 30 mężczyzn z karabinami kopniakami niszczy nagrobki. Słychać jednego z nich, który mówi: „To jest grób chrześcijanina”. Inny krzyczy: "Złamać krzyż tych psów". Zniszczony został też krzyż upamiętniający wszystkich poległych i jeden grób z gwiazdą Dawida. Do momentu ujawnienia filmu, oficjalnie mówiono, że za dewastację odpowiadają "trzej młodzi mężczyźni".

Przy okazji

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: piątek, 04, wrzesień 2015 12:41

Wpierw zacznę od pewnego porównania. Jakiś czas temu kilku osobom pożyczyłem kilka książek. Prosili, bo ważne prace do napisania, bo ciekawy autor, bo potrzebują czegoś duchowego i budującego. Mieli oddać "przy okazji". I tak ta "okazja" dla jednej osoby to już trzy lata, dla innej cztery, dla innej dwa. Czasem nawet wspomną, że pamiętają żeby oddać, no ale wraca "oddam przy najbliższej okazji".

Oczywiście - ktoś mógłby powiedzieć - "a nie wystarczy zainicjować taką okazję?", lub przekazać przez kogoś czy wysłać pocztą. Fakty mówią same za siebie - "no panie, jak się nie da, to się nie da - trza czekać na kolejną okazję". A jak długo? Może do czasu, aż któraś ze stron zapomni, że jakąś tam książka została pożyczona. Ps. Ostatnio na allegro byłem zmuszony uzupełnić księgozbiór, bo ważna pożyczona książka gdzieś zaginęła.

Odpust Porciunkuli! Moje urodziny?

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: wtorek, 28, lipiec 2015 22:34

Moi drodzy :) że tak zacznę po branżowemu :) Co roku o tej porze fb informuje, że MAM URODZINY. Więc uprzedzając wątpliwości odpowiem - tak, mam :) Swego czasu zostałem pozytywnie zainspirowany pewną prośbą/propozycją. I przy tej okazji się do niej odwołam.

ZAPRASZAM, ŻEBYŚCIE PRZY OKAZJI SKŁADANIA MI ŻYCZEŃ (jeśli przypadkiem ktoś będzie miał taką ochotę) PISALI I PISAŁY RÓWNIEŻ JAKIEŚ WASZE WSPOMNIENIE Z MOJĄ OSOBĄ - jeśli zechcecie, oczywiście. Mogą być to wspomnienia pozytywne :) I powiem, nie mogę ich doczekać !!! Będzie to zapewne test i sprawdzian mojej pamięci.

A tak po księżowsku: jeśli ktoś chce zrobić mi duchowy prezent, to wystarczy modlitwa - nawet drobna. Oprócz tego - bez związku z moją osobą - można odwiedzić kościół parafialny, bo jak chyba wszyscy wiedzą :) 2-go sierpnia przypada odpust Porciunkuli. Uprzedzając pytania dzielę się moim małym skarbem: "https://drive.google.com/file/d/0B7P8w4f7p5mDano4RmtLeXQ1WFk/view" czyli skanem starego modlitewnika z 1909 roku "Odpust Porcyunkuli. Nauka o Odpuście Porcyunkuli oraz Modlitwy o uzyskanie tegoż odpustu" autorstwa ks. Jana Chrząszcza.

W dn. od 1-17 sierpnia jestem w Ochotnicy Górnej i prowadzę Oazę Dzieci Bożych - takie oazowe rekolekcje (tu też modlitwa w cenie) więc życzenia przeczytam zapewne po powrocie. W tym dniu Msza św. będzie dziękczynna  za wszystkich dobrych i życzliwych ludzi, których dane mi było poznać. PJW <><

In vitro na wokandzie. Dlaczego jestem na NIE?

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: sobota, 11, lipiec 2015 14:05

Ostatnie głosowania w sejmie i senacie, i atmosfera w mediach, jasno pokazują, jak często deklaracja "jestem katolikiem" kłóci się z praktyką życia i wyborami.To tak jak z pewnym pijanym. Pod kościołem wysiadam z samochodu, rozmawiam przez telefon, a on do mnie krzyczy z ulicy, że chce porozmawiać. Mówię, "teraz rozmawiam przez telefon", a on z pijackim bełkotem "ja proszę pana jestem katolikiem". Odpowiedziałem "jest pan pijany" ale aż chciało się powiedzieć "pan się pomylił, katolik nie może być pijany, tu nie ma się czym chwalić". Niby mały obrazek, ale w kwestii in-vitro wiele osób ma podobne nastawienie. Nie pytam się w tym miejscu o to czym są odurzeni: propagandą, lękiem, chęcią zysku, niewiedzą, niewiarą, nienawiścią ... ale z podobną pewnością deklarują "jestem katolikiem, jestem za życiem, jestem za in-vitro".

Dla zobrazowania tła wystarczy wpisać słowo "in vitro" w wyszukiwarkę Gościa Niedzielnego a otrzymamy całą masę zapytań. Temat nośny i co łatwo zauważyć nie wypłynął na dniach, ale powraca - szczególnie kiedy politycy potrzebują tematów zastępczych.