Amulety, wróżby i przesądy? Piątek trzynastego.

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: piątek, 13, styczeń 2017 11:27

Wiara w horoskopy, skuteczność amuletów czy przepowiednie wróżek stanowią realne zagrożenie i mogą zwiększyć podatność na działania sekt. Przy różnych okazjach padają różne szacunki osób wierzących czy praktykujących. Wiele osób deklaruje swoją wiarę w Boga. Z drugiej strony jest grupa ateistów czy osób, dla których Bóg jest obojętny. W tym - o dziwo - dobrze się ma wiara w przesądy, moc amuletów, talizmany. A wszystko dlatego, że człowiek chce być szczęśliwy. Cały problem dla wielu, że nie chce uwierzyć, że to szczęście można znaleźć w Bogu.

Katolik nie powinien nosić żadnych "magicznych gadżetów", trzymać w domu zabobonnych przedmiotów, rzeczy związanych z obcymi kultami (np. azjatyckimi, afrykańskimi), ponieważ stoi to w poważnej sprzeczności z wiarą w Boga w Trójcy Świętej i często jest grzechem przeciw pierwszemu przykazaniu.

Co dał mi Ruch Światło-Życie? Świadectwa z sieci.

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: środa, 11, styczeń 2017 09:15

Ktoś wskazał mi ciekawy artykuł na portalu Alateia zatytułowany: "6 rzeczy, których nauczyłem się, będąc w Ruchu Światło-Życie". Poniżej moje dopowiedzenie i świadectwa oazowiczów umieszczone w komentarzach na forum. Jeśli jesteś oazowiczem, podejmowałeś formację Ruchu pomyśl - i może napisz - czego nauczył cię czas w Ruchu Światło-Życie?

ks. Tomek:  "Ruch dał mi wektor na dobre i szczęśliwe życie, wskazując na Jezusa. Włożył mi w ręce księgę Pisma Świętego, wprowadził w życie modlitwy. Odkrył przede mną piękno i głębię liturgii, która każdego dnia jest dla mnie źródłem. Nauczył słuchać Kościoła (szczególnie sięgać po jego nauczanie). Otworzył na Ducha Świętego i Jego charyzmaty. W prostej starożytnej formule fos-dzoe pomaga czynić Słowo Boże Słowem Życia. Umocnił mnie świadectwem ludzi, którzy poddali swoje życie kierownictwu Jezusa, jednocześnie wezwał mnie do świadectwa i ewangelizacji. Pokazał wartość wspólnoty i to, czym jest Kościół. Uwalnia mnie od egoizmu na drodze trwania w KWC. Drogowskazy są mega."

Władca

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: poniedziałek, 21, listopad 2016 15:16

Króluj nam Chryste! Chrystus wodzem! Chrystus Władcą nam! - jeszcze w uszach brzmią pieśni z uroczystości Jezusa Króla Wszechświata. Wielu może tego dnia śpiewało głośniej, bo i tekst łatwy. Ale wcale nie tak rzadko okazuje się, że już kolejny dzień weryfikuje wypowiadane przez nas słowa. Bo nadal dla wielu wyznanie wiary w Jezusa zamyka się w murach świątyni czy ogranicza się do kilku dni świątecznych. I próżno zadawać pytanie, czym życie takiego "katolika" różni się od poganina. 

Jezus Pantokrator - Chrystus wszechwładca - to Król miłosierdzia. Jego wszechmoc wyraża się w Jego zwycięstwie nad każdym grzechem. Tylko On może go nam odpuścić, bo tylko On za niego oddał swoje życie. Jeśli zatem od Jezusa doświadczyliśmy miłosierdzia, to mamy takimi być dla innych - np. będąc gotowym do przebaczenia, czy nie szukając odwetu. Miłość bowiem panuje nad lękiem, nienawiścią, samotnością. Na tyle więc sami będziemy panowali nad własnym życiem, na ile zaufamy w miłosierdzie - pozwolimy, aby miłość Jezusa nas uzdrowiła. Wybór Jezusa na Króla, to zgoda, aby kierował naszym życiem. 

Fundamentalne przykazanie

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: wtorek, 18, październik 2016 12:14

Nie trzeba być specjalistą od budownictwa, żeby stwierdzić, że od jakości fundamentu zależy trwałość i solidność budynku. Jeśli fundament będzie kiepski to budynek zacznie osiadać, chwiać się, pękać. Przez pryzmat takiej alegorii możemy spojrzeć na nasze życie duchowe. Odwołuje się do niej Jezus mówiąc o budowli zbudowanej na piasku lub na skale.

Uczynki miłości - dowody wierności

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: wtorek, 11, październik 2016 11:09

W trakcie przygotowania do pierwszej Komunii, czy na lekcjach religii, uczniowie poznają uczynki miłosierne względem ciała i duszy. Potocznie - obok błogosławieństw - postrzegane są jako te trudne do nauki (albo tylko dla wybranych) i wielokrotnie nieobecne w codziennym pacierzu, a przez to często nieobecne również w praktyce lub adresowane tylko dla gorliwych. Jednak jak się głębiej zastanowimy są one sprawdzianem autentyczności wiary, są praktyczną realizacją - przez konkretny uczynek - przykazania miłości. Co więcej, od ich realizacji w jakimś stopniu zależy nasze zbawienie. Bo ci, którzy nakarmili głodnych, napoili spragnionych, (...), wejdą do radości Nieba, bo co uczynili jednemu z najmniejszych uczynili samemu Jezusowi (Mt 25,31-46). Chrześcijanin przecież nie miłuje słowem i językiem ale czynem i prawdą (1 J 3, 18-24).

Kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemości!

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: czwartek, 06, październik 2016 23:03

Czarny protest - oglądam w TV twarze pełne złości, twarze smutne, oczy smutne. Czytam transparenty, słucham krzyków, widzę gesty. Kolor świetnie dobrany, kolor żałoby nad losem niewinnych. Pełne negatywnych postaw grono popleczników grzechu Heroda. Czarnych kustoszy zgaszonych kaganków oświaty. Serc odpornych na miłosierdzie, umysłów zamkniętych na prawdę.

Można by sparafrazować - ukonkretnić fragment z 25 rozdziału Ewangelii wg. św. Mateusza. Wtedy możliwe, że niektórzy na sądzie usłyszeliby: "Bo byłem głodny a nie daliście mi szansy jeść. Byłem spragniony a nie pozwoliliście mi pić. Chciałem się narodzić, a nie przyjęliście mnie. Byłem samotny a nie pokochaliście mnie. Byłem chory, a nie zaopiekowaliście się mną. Skazano mnie na śmierć, a nie wstawiliście się za mną. Zabito mnie, a nie zapłakaliście nade mną. Rozszarpano moje ciało, a nie pochowaliście mnie". Bo czego nie uczyniliśmy dla tych najmniejszych, tego nie uczyniliśmy dla Jezusa. Jeśli chodzimy w takiej ciemności, to może dlatego, że nie idziemy już za Jezusem.

Biały protest to modlitwa. To różaniec w ręku. To światło wiary i męstwo nadziei. To pomoc z nieba. To Matka czuwająca. To miłość zwyciężająca lęk. To dziecko przyjęte z miłością.

Wszystko ma swój czas

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: sobota, 24, wrzesień 2016 07:13

Zainspirowany wczorajszym Słowem (Koh 3,1-11; Ps 144,1a.2abc.3-4; Mk 10,45; Łk 9,18-22), okolicznościami świętowania moich imienin - słów kilka. Miłe są życzenia i pamięć, szczególnie jak się ma imieniny ani w uroczystość ani w święto. Fb nie przypomni, formularz nie wspomni. Można liczyć wyłącznie na życzliwość przyjaciół i bliskich. Miłe są te osobiste życzenia, ale i sms-em w dzisiejszych czasach gardzić nie można. I tak jednego dnia jest okazja do życzeń a może w kolejne dni życzenia przy okazji.  I nie wiesz tak naprawdę, czy są to wyrazy życzliwości, czy według klucza "wypada". Bo nawet można złożyć życzenia jako przedstawiciel jakiejś grupy, ale jednak mogą to nie być życzenia ludzi tworzących grupę (celowo nie mówię wspólnotę). Kohelet podpowiada "wszystko ma swój czas", to jak traktujemy czas niejednokrotnie pokazuje jak traktujemy ludzi, albo jak traktujemy ludzi czasem (można kogoś potraktować gazem a widać można i czasem). Zainteresowanie i obojętność, wyjątkowość czy powszedniość, słowo szczere z serca czy serce jakieś na ustach.

O muzyce kościelnej słów za dużo

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: wtorek, 20, wrzesień 2016 16:22

W temacie pieśni w kościołach i o szerokiej estetyce. Zdanie z czeluści mądrości i myśli głębokiej: "problem jest z osobami zdeprawowanymi estetycznie przez twórczość oazową gorszego sortu". Dziękuję Ci w takich momentach dobry Panie Boże, że uchroniłeś moją głowę od myśli zarażonych współczesną prof-dr-habią. Tak jakby nagle założyciel oaz przestał być profesorem a oazowe stawało się synonimem bylejakości. Nic dziwnego, że za jego intuicją współczesna teologia nie za bardzo chyba chce iść. Ciekawe jak sortują tych współczesnych teologów - gorzej czy lepiej, sort gorszy czy lepszy. Ja - skażony studiami informatycznymi - polecam stabilne algorytmy sortowania. Przynajmniej wiadomo o co chodzi. Uff, koniec przypadkowej ironii.

A można przecież tak po prostu, bez zbędnej spiny. Cytując uczestnika teleturnieju 1 z 10 "interesuję się wszystkim, co mnie zainteresuje" :) :) jakie to proste i praktyczne.

Czy splot szamballa jest zagrożeniem duchowym?

Kategoria: W świecie ducha

Utworzono: piątek, 26, sierpień 2016 09:17

Filmik o. Wita zmotywował mnie do powrócenia do pewnego zagadnienia. Chodzi o pewien sposób wiązania sznurka, czyli o splot szamballa i pytanie czy jest to zagrożenie duchowe. Szczerze temat wypłynął na mojej stronie w marcu 2016 roku.