Stacye Jerozolimskie. (1906r.)

Kategoria: Stare modlitewniki

Utworzono: piątek, 20, marzec 2020 16:59

Droga Krzyżowa

Stacye Jerozolimskie. (1906r.)

Pieśń przed zaczęciem.

O Aniołowie pokój kochający,
Zstępujcie z nieba, wraz z ludźmi płaczący,
Bo tego po nas Bóg zmęczony srodze,
Chce w krwawej drodze.

Boska dobroci, uderz w serce moje
Łaską skuteczną, by obfite zdroje
Łez wytręsnęły nad Panem cierpiącym,
Krzyż dźwigającym.

Niech te strumienie, które grzech głęboko
Zamulił w sercu, spławią nasze oko,
Bo Jezus Chrystus zmęczony jest srodze,
W krzyżowej drodze.

Kruszcie się skały, padajcie krzemienie,
Użal się wszelkie nad Stwórcą stworzenie,
Za nas cierpiącym i zmarłym w srogości,
Dla nas z miłości.

Akt Skruchy.

Módlmy się.

Panie Jezu Chryste, Synu Boga żywego, któryś z nieskończonej miłości zbawienia ludzkiego sam drogę krzyżową krawemi stopami wyznaczył, abyś nas na drogę zbawienia zaprowadził. Oto! my grzeszni za przykładem Twoim udajemy się w tę drogę krzyżową z miłości i wdzięczności naszej ku Tobie, pragnąc opłakiwać grzechy nasze i serdecznym żalem rozważać gorzką mękę i śmierć Twoją, którąś w tej drodze poniósł; z tą miłością, którąś Ojcu przedwiecznemu tę mękę i śmierć Twoją za nas ofiarował.

Pragniemy też obchodzić tę drogę Twoję krzyżową z żalem i litością najświętszej Maryi Panny i wiernych sług Twoich, którzy tę drogę świętą nawiedzali i nabożnie obchodzili i z tą intencyą, jaką Tobie od nich ofiarowana była.

Raczże, dobrotliwy Jezu! przyjąć łaskawie tę intencyę naszą i błogosławić nam, abyśmy drogę Twoją krzyżową z pożytkiem zbawiennym, z dostąpieniem odpustów i wybawieniem dusz czysczowych, ratunku pytrzebujących, nabożnie odprawić mogli. Daj zmarłym przez zasługi męki i śmierci Twojej wieczny odpoczynek i uwolnienie z mąk czyszczowych, a nam żyjącym wytrwanie w łasce i miłości Twojej aż do śmierci. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem, w jedności Ducha świętego, Bóg na wieki wieków. Amen.

Stacya I.

Jezus na śmierć krzyżową osądzony.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
R. Żeś przez krzyż: i mękę Twoją odkupił świat.

Pieśń

Po ciężkich krzywdach i obelgach Pana
Zawziętość żydów stawia przed tyrana,
By dekretował, żyjącego wiecznie,
Boga koniecznie.

Obwinia Piłat niewinność istotną,
Na śmierć skazuje, u wszystkich sromotną,
Aby był Jezus do krzyża z łotrami
Przybity gwoździami.

Intencya.

Przy tej stacyi módlmy się i ofiarujmy odpusty za zmarłych rodziców, krewnych, dobrodziejów i przyjaciół i za + fundatorów kościoła naszego i tej drogi krzyżowej.

Uwaga.

Przy tej Stacyi uważaj, duszo moja! że Pan Jezus po okrutnem biczowaniu, cierniem ukoronowaniu i Osoby jego zelżeniu, skazany został na śmierć okrutną łotrowską, Bóg od stworzenia swego, istotna Sprawiedliwość od niesprawiedliwego sędziego, Piłata; Ojciec i Dobrodziej od świętokradzcy. Przypatrz się, jak chętnie na ten wyrok, lubo niesprawiedliwy, zezwala Zbawiciel, a lękaj się sprawiedliwych sądów za grzechy twoje, za które serdecznie żałując, cokolwiek rozmyślaj.

Módlmy się.

Najłaskawszy Panie Jezu Chryste, któryś z miłości zbawienia ludzkiego niewinnie podjął okrutną mękę, gdy Cię po krwawym pocie jak łotra pojmano, związano, zbito, do sędziów bezbożnych wodzono, biczowano, cierniem koronowano i na śmierć okrutną zkazano; serdecznie ubolewam nad męką Twoją i proszę Cię przez niewymowną boleść Twoją, abyś mnie raczył uwolnić od wiecznego potępnienia, na które zasłużyłem różnemi grzechami mojemi. Niech Twoja niezmierna dobroć sprawi to, abyś przy śmierci mojej mówił do mnie te słowa: „Pójdź, duszo błogosławiona! do królestwa niebieskiego, albowiem krew moja obmyła cię z grzechów twoich.“ Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu itd.

Albo: Wieczny odpoczynek itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo się wspólnie śpiewa:

Któryś ucierpiał za nas, Jezu Chryste,
Zmiłuj się nad nami grzesznymi.

Stacya II.

Jezus bierze krzyż na ramiona swoje.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
R. Żeś przez krzyż i mękę Twoją odkupił świat.

Pieśń.

Bierze Zbawiciel krzyżową machinę
Na swe ramiona, która grzechów winę
Naszych znaczyła, chcąc przez tę ofiarę
Znieść z ludzi karę.

Śpieszy z ciężarem, sercem nie strwożony,
Dźwiga siłami już na śmierć zwątlony,
By jak najprędzej stanął na Golgocie,
Umarł w sromocie.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze, które dla nieposłuszeństwu przeciwko Kościołowi i duszpasterzom swoim w czyścu cierpią.

Uwaga.

Tu uważaj, jako zaraz po wyroku przeczytanym Pan Jezus pełnem miłości sercem krzyż przyjmuje na zbolałe i zranione ramiona, który wszystkie rany przedtem zadane w Nim uciska; ciśnie grzbiet skaleczony, przyciska koronę cierniową do głowy. A to uważając, postanów ochotnem sercem znosić krzyże i utrapienia, które dobroć Boska na cię dopuszcza.

Módlmy się.

Najmilszy Panie Jezu Chryste, któryś wiernym sługom i naśladowcom Twoim rozkazał, krzyż swój w różnych utrapieniach ponosić i sameś też dla zbawienia mojego bardzo ciężki krzyż, zgotowany od żydów na śmierć Twoją, dźwigał na zbolałych ramionach Twoich; wspomóż mnie łaską Twoją, abym wszystkie przeciwności ochotnie dla miłości Twojej znosił, a przez najdroższą mękę Twoję zbawienie wieczne otrzymał. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwata Ojcu.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya III.

Jezus pierwszy raz pod krzyżem upada.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie,
R. Żeś przez krzyż i mękę Twoją odkupił świat.

Pieśń.

Stój, duszo moja! patrz, coś uczyniła,
Jakżeś krzyż srogi na Pana włożyła,
Pod którem w mdłości za ciebie upada,
Sobą nie włada.

Żeby wstał prędko, kaci przymuszają,
Nogami kopią gwałtem popychają:
Żaden w upadku Zbawcy nie ratuje,
Ani folguje.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze tych, którzy bez sakramentów świętych pomarli, za dusze, które z naszej winy
cierpią i za dusze, które znikąd ratunku nie mają.

Uwaga.

Przy tej Stacyi staw sobie przed oczy, jak ciężko pod krzyżem upada Zbawiciel; jak Go okrutni kaci, jedni łańcuchem za najświętszą szyję Jego na tę i ową szarpią stronę, drudzy świętokradzkiemi kopią nogami, do śpieszniejszego przymuszają postępowania. O straszne widowisko! Bóg wcielony pod niezbożnemi leży nogami. Postanów strzedz się grzechowych upadków, dla których tak ciężko upada Pan Jezus.

Módlmy się.

Najcierpliwszy Zbawicielu nasz, Chryste Jezu! pod wietkim ciężarem krzyża upadający, ratuj mnie we wszystkich przeciwnościach, abym w grzechy nie upadat, ale Ciebie naśladując w cierpliwości, zbawienie wieczne otrzymał. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwata Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya IV.

Jezus spotyka się z bolesną Matką swoją.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd.

Pieśń.

Powstawszy z ziemi, gdy na Kalwaryą,
Zwróci się Jezus, spostrzeże Maryą,
Matkę kochaną, ta ku Niemu drżąca
Idzie płacząca.

Wejrzą na siebie, nie mówią ni słowa,
Dla żalów ciężkich ustała wymowa;
Same w Nich słychać głębokie wzdychania,
Jęki i łkania.

W niektórych kościołach śpiewają się zamiast tych następujące wiersze:

Dwa kwiaty śliczne z sobą się stykają,
Dla zelżywości blady kolor mają,
Jezus z Maryą, Syn z Matką cierpiący
Współ bolejący.

Schodzą się z sobą przednie Luminarze,
Miesiąc i słońce w jasnoświetnej parze,
Ćmią się miesięczne i słońca splendęce,
Przy takiej męce.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za wszystkich zmarłych czcicieli Najśw. Maryi Panny, za zmarłych braci i siostry różańca i szkaplerza świętego, Kongregaeyi Maryańskiej i innych bractw.

Uwaga.
Tu uważaj, jakim żalem ściśniona była bolesna Matka Jezusowa, na pierwsze spotkanie się i wejrzenie na Syna swego najukochańszego, krzyż na własną śmierć swoją niosącego, skrwawionego, zranionego i już' w pół umarłego. Większego dodali żalu bolesnej Matce nielitościwi żydzi, kiedy ją od własnego Syna swego z zelźywością odpychali. Dopomagaj żalu tego Maryi, a nie spuszczaj nigdy zapłakanego oka z Jezusa.

Módlmy się.

Najlitościwy Panie Jezu Chryste I któryś spotkawszy najświętszą Pannę, Matkę Twoją niezmiernie ubolewającą, sam też nad jej żałością bardzo ubolewał, spraw to, abym ja też nad boleścią najświętszej Panny, Matki Twojej, serdecznie ubolewał i mękę Twoją często i nabożnie rozmyślał. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya V.

Szymon Cyrenejczyk Jezusowi krzyż nieść pomaga.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd:

Pieśń.

Boleść z żałością, że się wraz złączyły,
Jezusa w siłach ciężko osłabiły,
Tak, że już krzyża dalej nieść nie może,
Któż Mu pomoże?

Pomóż człowiecze! dźwigać krzyża Panu
Wszak to dla twojej szczęśliwości stanu;
Przyłącz się sercem do Cyrenejczyka
Za pomocnika.

W niektórych kościołach śpiewają się zamiast tych następujące wiersze:

Wściekłość żydowska lud zapamiętały
Wswej zawziętości i uporze trwały,
Nieść dalej każe krzyż zesłabionemu
Panu naszemu.

Gdy kochasz Boga, pomóż krzyża Panu
Wszak to dla twojej szczęśliwości stanu
Przyłącz się sercem do Cyrenejczyka
Za pomocnika.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze zmarłych czcicieli męki Pańskiej członków zmarłych bractwa Najsłodszego Serca Pana Jezusa i Apostolstwa.

Uwaga.

Tu uważaj nie tak politowanie, jak zawziętość żydowską na Jezusa, którzy, obawiając się, aby im w drodze na siłach osłabiony i zemdlony nie umarł, a tym sposobem haniebnej śmierci krzyżowej, na którą najdobrotliwszego Pana prowadzili, nie wykonali, przymusili Cyreneusza do pomocy i ulżenia krzyża w niesieniu. I więcże nad taką zawziętością nad najniewinniejszym Jezusem boleć nie będziesz?

Módlmy się:

Najłaskawszy Panie Jezu Chryste! nieznośnym ciężarem krzyża osłabiony i omdlały, któryś Szymona Cyrenejczyka, przymuszonego do dźwigania krzyża Twego, przyjąć raczył, racz też moje nieudolne nabożeństwo przyjąć na chwałę Twoją, a mnie przypuścić i przysposobić na doskonalą służbę Twoją. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya VI.

Jezusowi twarz ociera Weronika święta.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd.

Pieśń.

Zacna matrona, zwana Weronika,
Płacząc rzewliwie, z Panem się spotyka;
Ociera świętą twarz krwią obroczoną,
Swoją zasłoną.

Skoro otarła usta Jezusowe,
Obaczy cuda niesłychane, nowe,
Gdy twarz podobną bierze w prześcieradło,
Jako zwierciadło.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze zmarłych kapłanów szczególnie naszych duszpasterzy, nauczycieli, zakonników, zakonnic i wszystkich, którzy modlitwom naszym zostali poleceni.

Uwaga.

Przy tej Stacyi zdobądź się na serdeczne wzruszenie z Weroniką świętą, która litością zdjęła nad twarzą Jezusa, od żydowstwa zeplwaną, zbitą, krwią najświętszą zbroczoną, zastąpiwszy drogę pod ciężarem krzyżowym Jezusowi czystą chustą twarz Jego otarta, za którą uczynność Weroniki pobożnej twarz swoją najświętszą dobrotliwy Jezus, w jakiej postaci na ten czas byta, wyraził. Przypatruj się jej pilno, aby ci się w pamięci i sercu wyraziła.

Módlmjy się.

Najmilszy Panie Jezu Chryste! którego najświętszą twarz skrwawioną i plwocinami żydowskiemi oszpeconą nabożna Weronika otarła i naturalne wyrażenie twarzy Twojej otrzymała, racz objaśnić twarz Twoją w duszy mojej, abym ustawicznie w sercu miał wyrażoną pamięć i bojaźni obecności Twojej we wszystkich myślach, słowach i uczynkach moich. Amen

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiiuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya VII.

Jezus drugi raz pod krzyżem upada.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd.

Pieśń.

Idzie Zbawiciel drzewem obciążony,
Sił mu nie staje, mdleje udręczony;
W bramie sądowej, gdy sobą nie włada,
Drugi raz pada.

Leje się źródłem krew z najświętszej głowy,
Gdy ją przyciska krzak straszny cierniowy,
Ztąd nowa boleść Jezusowi memu,
W pół umarłemu.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze, które za nałogowe grzechy klątwy, swady i niezgody, za niesprawiedliwe i niepotrzebne procesowanie cierpieć muszą.

Uwaga.

Tu uważaj że Pan Jezus drugi raz upada pod krzyżem a w tern upadku nowych doznaje boleści, albowiem tu aibo krzyż o głowę, albo głowa o krzyż uderzała, a zatem większy ból od cierniowej korony powstał, której ostre ciernie za każdem uderzeniem głębiej się w ciało wdzierały. Ach, patrz duszo moja, jak wyniosłość twoja O ziemię rzuciła Jezusa.

Módlmy się.

Najlitościwszy Panie Jezu Chryste! Zbawicielu nasz, któiyś tę zelźywość ponosił, że Cię sromotnie po ulicach z ciężkim krzyżem włóczono, żeś i drugi raz na ziemię upadł obciążony krzyżem: spraw to miłościwie, abym Cię powtarzaniem grzechów nie obrażał, ale Cię w pokorze 1 uniżeniu się we wszystkiem cierpliwie naśladował. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya VIII.

Jezus naucza płaczące nad sobą niewiasty.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd.

Pieśń.
Zacne matrony na ten widok nowy
Zapatrując się, a nie mogąc słowy
Żalu wyrazić, łzy obficie leją,
Wszystkie truchleją.

Cieszy je Jezus, nad własną osobą
Nie kazał płakać, chybaby nad sobą
I nad synami, za których swawole
Cierpi te bóle.

W niektórych kościołach śpiewają się zamiast tych następujące wiersze:

Widząc nabożne matrony stojące,
Cieszy Pan Jezus rzewliwie płaczące,
Rozrywa serce smutkiem napełnione
Zbyt zekrwawione.

Nie jest wylania łez inna przyczyna,
Tylko jedyna w nas grzechowa wina,
Która do kropli krew Pańską wylała,
Zamordowała.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za zmarłych ojców i matki, którzy dla tego cierpieć muszą, ie bogobojne wychowanie dziatek swoich zaniedbywali, na grzechy ich patrząc do tego milczeli, a nawet nieraz słowem i przykładem do złego pobudzali.

Uwaga.

Tu uważaj, co do plączących nad sobą niewiast mówi Jezus: nie płaczcie nademną ale nad wami i synami waszymi. Ciężej i sam na sercu bolał nad stratą wieczną dusz ludzkich, niż nad swoją męką. Bardziej ubóstwioną duszę Jego przenikały grzechy ludzkie, niż katowanie żydowskie, bo te z miłości ponosił, tamte z gwałtem serca cierpiał. Płacz, duszo! za grzechy swoje, a pocieszysz serce zbolałe Jezusa.

Módlmy się.

Panie Jezu Chryste! najłaskawszy Pocieszycielu wszystkich smutnych i utrapionych, któryś płaczące nad męką Twoją niewiasty słodką nauką Twoją pocieszyć i oświecić raczył, spraw to, abym ja, żałując męki Twojej niewinnej, której przyczyną były moje grzechy, doskonale za nie pokutował, życie moje poprawił i zupełne odpuszczenie za łaską Bożą otrzymał. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu iłd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya IX.

Jezus trzeci raz upada pod krzyżem.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd.

Pieśń.

Dźwiga zemdlony Jezus drzewo srogie,
Znosi boleści na swem ciele mnogie,
Stawa pod gorą Kalwaryjską mity,
Bez żadnej siły.

Pada po trzecie, by wyniósł grzesznika,
Z ran od upadku, ból Pana przenika;
Nie rzuca jednak drzewa krzyżowego,
Do zgonu swego.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze, które cierpieć muszą za nałogowe pijaństwo i złe kamractwa, oraz prośmy o nawrócenie pijaków i o wytrwanie w dobrem przedsięwzięciu wszystkich tych, którzy ten grzeszny nałóg porzucili.

Uwaga.

Tu rozmyślaj, że już po trzeci raz zemdlony Pan Jezus upada pod krzyżem, a dotychczas od żydowstwa przytomnego żadnej litości nie doznał, owszem z większem okrucieństwem biją kijmi, kopią nogami, lżą słowami Pana i Boga swojego. Przynajmniej ty, grzeszniku! miej politowanie nad Zbawicielem twoim, już więcej nie obrażaj Go grzechami twemi.

Módlmy się.

Najcierpliwszy Panie Jezu Chryste! Wspomożycielu mojej słabości, któryś pod nieznośnie ciężkim krzyżem omdlały trzeci raz upadł, ratuj mnie, abym w drodze statecznej pokuty, w umartwieniu popędliwości moich nie ustawał, w grzechy nie wpadał, ale postępował w naśladowaniu cnót Świętych Twoich. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya X.

Jezus z szat obnażony, octem z mirrą i żółcią napojony.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd.

Pieśń.
Już stanął Jezus na górze Golgocie,
Gdzie go złość katów ku większej sromocie
Z szat obnażyła, zkąd się Jezus wstydzi,
Lud z Niego szydzi.

Podaje ocet żółcią zaprawiony,
Ustom Jezusa, by wypił spragniony
Częstuje rzesza, nagli do spełnienia
Dawcę zbawienia.

W niektórych kościołach śpiewają się zamiast tych następujące wiersze:

Tu Ciało święte z wstydem obnażają,
Gdy z Pana szaty nieszyte zdzierają,
Które on nosił przez życia wiek cały,
Dla naszej chwały.

Podają wino żółcią roztworzone,
Częstują usta Pańskie upragnione,
Z stwórcy wszech rzeczy bezbożnie żartują,
Gorzko traktują.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze tych, którzy za grzechy nieczystości W myślach, słowach i uczynkach popełnione cierpieć muszą, oraz prośmy o nawrócenie wszystkich, którzy w nieczystym nałogu żyją złe kamractwa, grzeszne schadzki utrzymują i o zachowanie od tego grzechu wszystkich dotąd niewinnych.

Uwaga.

Przy tej Stacyi przypatrz się nowym boleściom Jezusa. Oto! Zdzierają z głowy głęboko wbitą cierniową koronę, zdzierają przywrzatą do ciała sukienkę, odnawiając razem tysiączne rany. Mdlejącemu od nowych bólów tak bolesny dają posiłek, albowiem tęgim octem, gorzką mirrą i żółcią obrzydłą zaprawionym zakrapiają usta Jezusowi a tak i same wnętrzności dręczą.

Módlmy się.

Panie Jezu Chryste! Stwórco i ozdobo wszelkiego stworzenia, któryś dla mnie był z szat odarty i obnażony, oto! ja mizerny, odarty z szaty godowej łaski Bożej, którą pierworodnem grzechem i uczynkowymi występkami utraciłem, proszę Cię przez bolesne i sromotne obnażenie Twoje, racz mnie najdroższą purpurową suknią krwi Twojej przyozdobić, abym na wieczne wesele niebieskie byt przypuszczony. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwata Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
RJezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya XI.

Jezus okrutnie do krzyża przybity.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd.

Pieśń.

Obnażonego o krzyż uderzają
Złośliwi kaci, litości nie mają;
Ciągną za nogi, ręce bez ochrony
Jak w lutni strony.

Dziurawią dłonie i nogi gwoździami,
Bijąc w nie silnie ciężkimi młotami!
Krew się obficie leje z każdej rany
Jakby z fontany.

W niektórych kościołach śpiewają się zamiast tych następujące wiersze:

Szarpie łotrowstwo Baranka cichego,
Uderza o krzyż Jezusa miłego,
Wyciąga ręce, nogi, tak okrutnie,
Jak strony lutnie.

Oddaj ofiarę, najwyższy kapłanie,
Zaleć nas Ojcu, dobrotliwy Panie,
Na pniu krzyżowym, które się zostało,
Ofiaruj ciało.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze wszystkich co dla grzechów niesprawiedliwości za kradzieży, oszukaństwa, lekkomyślne długi i marnowanie zarobku — cierpieć muszą.

Uwaga.

Tu uważaj, jako niemiłosierni kaci rzucają na drzewo krzyżowe Jezusa, przyciągają ręce i nogi powrozami do miejsc naznaczonych. Wyciągniony Pan Jezus na katowni jak struna jaka. Rwały się żyły i stawy w caiem ciele Jego, wzdęty się zbolałe piersi. Przydają kaci bólu do bólów, tępymi gwoździami gwałtem przybijając ręce i nogi Jezusowe. O serce moje! miej politowanie nad Stwórcą swoim.

Módlmy się.

Najmiłosierniejszy Panie Jezu Chryste, któryś dla miłości zbawienia na krzyżu rozciągniony, okrutnie gwoździami przybity i na wzgardę między łotry postawiony, w niewymownych boleściach był wyśmiany, użycz mi tej łaski skutecznej, którąś dał pokutującemu łotrowi i innym prawowiernym żałującym nabożnie męki Twojej: zaleć mnie w opiekę najświętszej Pannie, Matce Twojej; spraw to, abym wszelakie złe namiętności zwyciężył, a Tobie doskonale służy! aż do śmierci. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya XII.

Jezus na krzyżu wywyższony umiera.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd.

Pieśń.

Podnosi z krzyżem Jezusowe ciało,
Które się zewsząd krwią najświętszą zlało,
Stawia je w pośród dwóch łotrów w dól skały,
Lud zbyt zuchwały.

Patrzy na wszystko Matka Boska z Janem,
Ta nad swym Synem, ten płacze nad Panem,
Że tak okrutnie na krzyżu rozpięty,
Kochanek święty.

W niektórych kościołach śpiewają się zamiast tych następujące wiersze:

Podnoszą w górę z Jezusem machinę,
Ostatnią jemu zadają ruinę,
Nagle spychają krzyż gruby, wysoki,
W dól zbyt głęboki.

Żałując Pana nierozumne skały,
Z wielkiego żalu w sztuki się porwały,
A nasze serca czy Boga nie znają,
Że się nie krają?

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze tych, którzy za bluźnierstwa, krzywoprzysięstwa, obmowy, fałszywe świadectwa cierpieć muszą, oraz za dusze, które dla zaparcia wiary, dla zabobonów, dla czytania złych książek i gazet, cierpieć muszą.

Uwaga.

Tu podnieś oczy i serce, obacz wiszącego na krzyżu Zbawiciela. Oto już kończy życie Stwórca i Dawca życia, umiera między łotrami zawieszony. W niezmiernych boleściach czuje się od wszystkich opuszczony, i w onem usycha pragnieniu, by zbawienia naszego dokonać. Bogu Ojcu ducha oddaje w ręce i zwisłą do piersi głową umiera. Po śmierci bok jego włócznią otwarty, a Serce najświętsze zranione strumienie krwi najdroższej i wody wylewa na ziemię. Uważaj to duszę i w łzy się rozpływaj.

Módlmy się.

Najdobrotliwszy Panie Jezu Chryste! któryś dla zbawienia mojego w niezmiernych boleściach na krzyżu zamordowany umarł i dosyć uczynił sprawiedliwości Bożej za grzechy ludzkie; daj to, aby ta okrutna męka i śmierć Twoja była mi pomocą do szczęśliwej śmierci i do zbawienia wiecznego. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya XIII.

Jezus z krzyża zdjęty na Jonie Matki złożony.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd.

Pieśń.

Oto już skończył Jezus życie swoje,
Na drzewie twardem za sprosności twoje!
Czyń litość nad Nim, proś o zmiłowanie:
Odpuść mi Panie.

Matka bolesna, piastując na łonie
Syna zmarłego, w żalu, we łzach tonie,
Płacze, narzeka, ręce załamuje,
Rany całuje.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiaruj my odpusty za dusze wiernych czcicieli N. Maryi Panny Matki bolesnej oraz za dusze rodziców, które za niecierpliwości swoje, za dusze dzieci, które za nieposłuszeństwa swoje cierpieć muszą.

Uwaga.

Tu uważaj, jako zdjąwszy ciało Jezusowe złożyli na łonie Matki Jego ukochanej, aa jej wspólne boleści oddają jej całego. Ach! co za boleść przenikła serce i duszę bolesnej Matki! jak rzęsistemi Izami oblewała ciało Syna swego; jak obumierała na sercu, widząc tak wiele ran w tym ciele, które na świat wydała bez zmazy i w dzieciństwie tak mile chowała.

Módlmy się.

Najmilszy Panie Jezu Chryste! któryś po śmierci swojej z krzyża zdjęty, na łonie najświętszej Panny, Matki Twojej złożony być chciał, która z wielkim żalem rany Twoje najświętsze całowała i łzami swojemi skraplała i ja też ubolewam nad męką i śmiercią Twoją, dla miłości mojej podjętą; rozważam wielkie boleści najświętszej Panny, a proszę Cię, racz też mile spoczywać w sercu mojem, gdy Cię przyjmuję w najświętszem Sakramencie, abym Cię doskonale kochał teraz i na wieki wieków. Amen.
Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R: Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Stacya XIV.

Jezus do grobu złożony.

V. Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste itd.

Pieśń.

Obmywszy ciało Jezusowe łzami
Matka stroskana, z świętymi uczniami,
Niesie do grobu i w nim ze czcią składa,
Sobą nie włada.

Płacz i lamentuj, moja nieprawości,
Opłakuj zbrodnie, opłakuj twe złości,
Bo ty tej śmierci stałaś się przyczyną,
Pana ruiną.

W niektórych kościołach śpiewają się zamiast tych następujące wiersze:
Co czynisz grobie, okropne mieszkanie,
Że nam zabierasz najmilsze kochanie,
Zostawiasz tylko na nasze powieki,
Łzy w późne wieki.

Płacz i lamentuj, moja nieprawości,
Opłakuj zbrodnie, opłakuj twe złości,
Bo ty tej śmierci stałeś się przyczyną,
Pana ruiną.

Intencya.

Tu módlmy się i ofiarujmy odpusty za wszystkich zmarłych czcicieli Najśw. Sakramentu Ołtarza, którzy gorliwie na Mszą św. uczęszczali i Sakramenta święte często i nabożnie przyjmowali. A dla nas prośmy o szczęśliwą godzinę śmierci.

Uwaga.

Przy tej ostatniej Stacyi rozmyślaj, że Zbawiciel w grobie złożony, w prostym wydrążonym kamieniu nieograniczony ściska Majestat. I tu jeszcze od zajadłych żydów nie jest wolny; szarpią Imię Jego, gdy już Ciała nie mogą, nazywają Go zwodzicielem ludu, pieczętują grób i strażą obsadzają. Teraz, póki żyjesz, grzeszniku! uczyń sobie grób w ranach ukrzyżowanego Jezusa.

Módlmy się.

O najłaskawszy Panie Jezu Chryste, któryś mi śmiercią swoją niewinną zasłużył zbawienie i zmartwychwstanie na żywot wieczny, proszę Cię przez ten chwalebny pogrzeb najświętszego Ciała Twego, racz mi dać żałosne rozmyślanie męki i śmierci Twojej, abym umorzył wszystkie nieprawości moje i godną pokutę czyniąc, a do szczęśliwej śmierci wcześnie się gotując, w ranach Twoich świętych mógł zakończyć z osobliwą łaską Twoją życie moje pod opieką najświętszej Panny Maryi Matki Twojej, a potem żyć z Tobą w niebie, gdzie Ty żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem, w jedności Ducha świętego na wieki wieków. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya. Chwała Ojcu itd.

V. Któryś dla nas był ukrzyżowany,
R. Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Albo: Któryś ucierpiał za nas itd.

Przystępując do Najśw. Sakramentu:

Płacz i ty, duszo! wszak ta śmierć dla ciebie,
Żebyś wiecznością żyła z Bogiem w niebie;
Żałuj za grzechy, proś o zmiłowanie:
Odpuść mi, Panie!

Po tym wszystkiem nabożeństwie przed najświętszym Sakramentem chociaż zamkniętym poklęknąwszy, zmówić można:

Pięć Ojcze nasz, pięć Zdrowaś Marya i tyle Chwała Ojcu na uszanowanie pięciu Ran Pana Jezusa i pięciu blizn św. Ojca Franciszka, przydając szósty pacierz, Zdrowaś Marya i Chwała Ojcu za Ojca św. Papieża. Odmówienie tych pacierzy nie jest potrzebne dla dostąpienia odpustów.

Zakończenie.

Najłaskawszy Panie Jezu Chryste! przyjmij na ofiarę wdzięczności wszystkie moje myśli, słowa i afekta; przyjmij te moje wymierzone kroki w drodze najboleśniejszej krzyża Twego w onej największej miłości, w którejś dla mnie z niepojętymi boleściami tę drogę odprawił, a bądź miłościw mnie największemu grzesznikowi i niewdzięcznikowi łask Twoich; bądź miłościw duszy mojej a prowadź ją prostemi cnót i wszelakiej pobożności drogami i szczęśliwie zaprowadź do żywota tego, w którem jesteś z Bogiem Ojcem i z Duchem świętym na wieki. Amen.

Niech będzie pochwalony Przenajśw. Sakrament i niepokalane poczęcie Najśw. Matki Boskiej Maryi Panny.

W Imię Ojca + i Syna + i Ducha Świętego. Amen

Tu po otrzymanem błogosławieństwie zaraz śpiewać się może:

Święty, Święty, Święty!
Święty, ach Prześwięty!
Jezu Chrystus niech pochwalon będzie
w Najświętszym Sakramencie.

za: "Kwiaty Pasyjne" (1906r.)