Otwartość

Kategoria: Znalezione w internecie

Chciałbym przedstawić kilka mądrych myśli znajomego księdza (xAS) z podsłuchanej (podpatrzonej) dyskusji o otwartości Kościoła, która toczyła się przy jakimś wpisie facebook-owym. Ponieważ mi się podobają, to szkoda żeby zagubiły się w gąszczu świata wirtualnego. Może kogoś jeszcze zainspirują do ciekawych wniosków. Zapraszam:

Prawdziwa otwartość Kościoła powinna być otwartością na Boga, który jako Głowa Kościoła właśnie przez Kościół (czyli przede wszystkim przez wszystkich w Kościele katolickim) chce ludziom ukazywać swoją Miłość i moc Ducha Świętego. Duch Święty zstępuje nie w dialogu ze światem, ale z samym Bogiem. To na modlitwie i przy przepowiadaniu Słowa Bożego, a szczególnie na modlitwie eucharystycznej Duch Święty działa. Dopiero uzbrojeni w Jego moc możemy być świadkami Jego Zwycięstwa nad cierpieniem, śmiercią i tym, który nas trzyma w niewoli przez lęk przed śmiercią, czyli diabłem. Diabeł, to ten który dzieli katolików na lepszych i gorszych. Dla Chrystusa nie ma tych kategorii, ale wszyscy są przez niego kochani i dlatego też najważniejszą Jego modlitwą na Ostatniej Wieczerzy była modlitwa Arcykapłańska - "Aby byli jedno" na wzór Boga, który choć w trzech osobach, to jednak jest Jeden.Myślę, że podziały w Kościele mogą być twórcze, gdy są przeżywane w miłości, ale destrukcyjne, gdy panuje tam niewłaściwe współzawodnictwo i pogoń za próżną chwałą. Lekarstwem jest wspólna modlitwa i otwarcie się na Boga. Człowiek otwarty na Boga - (capax Dei).

Pragnienie Boga jest wpisane w serce człowieka, ponieważ został on stworzony przez Boga i dla Boga. Bóg nie przestaje przyciągać człowieka do siebie i tylko w Bogu człowiek znajdzie prawdę i szczęście, których nieustannie szuka: Szczególny charakter godności ludzkiej polega na powołaniu człowieka do łączności z Bogiem. Człowiek jest zaproszony do rozmowy z Bogiem już od chwili narodzin: istnieje on bowiem tylko dlatego, że stworzony przez Boga z miłości jest zawsze z miłości zachowywany, i nie żyje w pełnej zgodności z prawdą, jeżeli w sposób wolny nie uzna tej miłości i nie odda się Stworzycielowi. (KKK 27).

Czasem wydaje się, że małżonkowie, którzy przeżywają kryzys i nie chcą ze sobą rozmawiać (ciche dni), chętniej wyżalają się i miło rozmawiają z kolegami i koleżankami np. w pracy... To mniej kosztuje i jest raczej formą kurtuazji i samozadowolenia, natomiast dialog małżeński jest bardzo trudny i wiele nerwów może kosztować, ale jest zbawienny dla całej rodziny... Obecnie w Kościele katolickim w Polsce bardziej potrzebujemy takiego trudnego dialogu, aby wspólnie podjąć dzieło nowej ewangelizacji, aby się wspierać a nie zwalczać :)

Wiara rodzi się ze słuchania Słów Chrystusa i naszym obowiązkiem jest głosić Dobrą Nowinę. To jest przykazanie. "Biada mi gdybym nie głosił Ewangelii"... Sam sobie często to powtarzam i wiem, że za mało moje życie jest ewangeliczne i za słabe jest to moje świadectwo życia, ale proszę Boga, aby mnie nawracał, aby przeze mnie mógł bardziej kochać ludzi, których nie lubię ;) Jezus do swoich uczniów powiedział: "wy jesteście solą ziemi". Czy ich wywyższył? Tak! Ale nie po to, aby się wywyższali, ale aby mieli siłę i moc innych podnosić z upadku... Jezus wywyższa poniżonych, którzy w pokorze oceniają innych "za wyżej stojących od siebie".